Krajobraz po spadku. Jak utrzymać zespół? [komentarz o Zawiszy]

Miał rację kapitan zawiszan Jakub Wójcicki, który zaraz po zakończeniu ostatniego meczu w sezonie w Chorzowie i pożegnaniu się z ekstraklasą powiedział: - Na pewno długo nie będę mógł się z tym pogodzić, bo nie tak sobie to wyobrażałem.

Zawisza zatoczył koło i znalazł się w tym samym miejscu, w którym był cztery lata temu, gdy Radosław Osuch przejmował zespół i tworzył razem z miastem spółkę. Potrzebował dwóch lat, żeby osiągnąć pierwszy sukces w Bydgoszczy. Dokładnie dwa lata temu, 8 czerwca, 4:0 w Bytomiu przypieczętowało awans.

Kibice niebiesko-czarnych czekali na ten dzień 19 lat. Ile czasu tym razem zajmie powrót i czy w ogóle będzie stać Bydgoszcz na walkę o awans?

Pierwsze deklaracje: wracamy z marszu, podobnie jak Zagłębie. Tak podpowiadało serce, sportowa złość. Ale chwilę potem pojawiło się pierwsze „ale”...

Za Zagłębiem stały i stoją pieniądze miedziowego kombinatu, których Zawisza, jako spółka, nigdy nie będzie miał. W Lubinie po spadku (do tej pory nie wiem, dlaczego Zagłębie wtedy spadło) zredukowano budżet do potrzeb I-ligowej rzeczywistości.

Radosław Osuch już wie, że też będzie musiał operować mniejszymi pieniędzmi. W tym sezonie było to 12 mln zł, w I lidze wg jego kalkulacji miałoby to być ok 7 mln zł. Ale skąd je wziąć, skoro źródło Canal+ zostało zamknięte?

300 tys. zł od nowego telewizyjnego sponsora I-ligowego (Polsat) na kolana nie powala. A jeśli tak, to bardziej dołuje.

Zawisza prawie się uratował, zabrakło niewiele, ale „prawie” i „niewiele” robi różnicę. Spadł, bo mimo wszystko nie wytrzymał presji, która wisiała nad głowami piłkarzy przez 18 kolejek.

Jednak wielu ekspertów doceniło jakość i styl gry zespołu, który stworzył zimą Mariusz Rumak. I na pewno będzie im brakować Zawiszy.

Gdyby ten utrzymał się, to z takim potencjałem mógłby w nowym sezonie pójść w ślady Jagiellonii.

Najbardziej boli to, że w wielu klubach, które uniknęły spadku kosztem Zawiszy, zaraz po ostatnim meczu sezonu zaczęto demontować zespół.

Pierwszym przykładem Korona. Odchodzi trener Ryszard Tarasiewicz (kierunek Legnica?), odchodzą (za nim?) m.in. Luis Carlos i Olivier Kapo, którzy strzelali decydujące gole (często w doliczonym czasie).

Degredacja, to kolejne doświadczenie, które stało się udziałem nie tylko właściciela, trenera, ale przede wszystkim samych piłkarzy. Jak sobie z tym poradzą i czy w ogóle będą chcieli coś z tym zrobić?

Kibice pewnie chcieliby usłyszeć: zostajemy, gramy za niższe pieniądze, bo na to zasłużyliśmy spuszczając zespół, musimy coś dokończyć. To byłoby jednak za piękne.

O ile kibice utożsamiają się ze swoim klubem i będą zasiadać na trybunach nawet na I-ligowych meczach, to piłkarzy już niekoniecznie musi obowiązywać lojalność.

Oni zawsze będą szukali nowej drogi sportowego rozwoju. Zaplecze ekstraklasy, to nie jest miejsce dla kogoś, kto już tyle namieszał w elicie. Dlatego kilku zawodników na pewno nie zobaczymy tu w nowym sezonie.

Osobiście rozumiem piłkarzy, którzy nie chcą grać w I lidze, rozumiem też trenera Rumaka, który czeka na wiadomość od właściciela, na jaki zespół może liczyć i wierzę też Osuchowi, że nie śpi, kombinując, skąd zdobyć pieniądze (patrz wizyty w ratuszu).

Cytat

Nie potrafię powiedzieć, czy będę trenerem Zawiszy, bo nie wiem jak Zawisza będzie wyglądał w nowym sezonie.

Mariusz Rumak