Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Cukier, który nie krzepi

Renata Napierkowska
Doktor Marta Nadrajkowska o cukrzycy i jej powikłaniach wie wszystko. Od 25 lat leczy tych, których dotknęła ta podstępna i niebezpieczna, zwłaszcza jeśli jest nieprawidłowo leczona, choroba.

Doktor Marta Nadrajkowska o cukrzycy i jej powikłaniach wie wszystko. Od 25 lat leczy tych, których dotknęła ta podstępna i niebezpieczna, zwłaszcza jeśli jest nieprawidłowo leczona, choroba.<!** Image 2 align=none alt="Image 206472" sub="fot. Renata Napierkowska">

Czy spodziewała się Pani, że aż tyle osób przyjdzie na wykład o tym, jak uniknąć cukrzycy?

Na wykład przybyło wiele osób z mojej rodziny cukrzycowej. Część pewnie po to, by zyskać nowe informacje, a osoby, które nie są chore, by dowiedzieć się, jak skutecznie ustrzec się tej choroby. Nie myślałam jednak, że będzie tak duże zainteresowanie.

Skąd się bierze cukrzyca i jakie są jej pierwsze objawy, które powinny nas skłonić do odwiedzenia gabinetu lekarza i przeprowadzenia badań?

Cukrzyca jest epidemią XXI wieku i ma wiele twarzy, dotyka osoby w różnym wieku - od dzieci po starszych. Ministerstwo Zdrowia przewiduje, że w ciągu najbliższych 15, 20 lat liczba chorych się podwoi. Nie leczona powoduje ślepotę, zawały serca, udary mózgu, choroby nerek, uszkadza naczynia krwionośne, powoduje chorobę niedokrwienną serca i zespół stopy cukrzycowej. Osoby chore na cukrzyce są też bardziej narażone na nowotwory. Bardzo często chory nie wie nawet przez kilka lat o jej istnieniu, bo cukrzyca jest podstępna, nie boli i nie daje konkretnych objawów. Jednym z jej symptomów jest udar mózgu. Bywa, że dopiero po tym, gdy pacjent trafi z udarem na oddział neurologiczny, to dowiaduje się, że jest chory na cukrzycę. Gdy ktoś zachoruje w wieku 10 lat, to będzie żył 20 lat krócej od swoich rówieśników, a jak w wieku 50, to jego życie przeciętnie będzie krótsze o 14 lat. Żeby zrozumieć, czym jest cukrzyca, trzeba poznać pewne mechanizmy. Po 45. roku życia wszyscy powinniśmy badać poziom cukru we krwi przynajmniej raz w roku. Objawy, które powinny nas zaniepokoić i skłonić do wizyty u lekarza i zrobienia badań to częste oddawanie moczu, utrata wagi ciała, zakażenia, gorsze gojenie ran, osłabienie i wzmożone pragnienie. Czynnikami, które sprzyjają zachorowaniu są wiek pacjenta oraz przewlekły stres, gdyż adrenalina znosi działanie insuliny wytwarzanej przez trzustkę.

Na cukrzycę chorują ludzie w różnym wieku - od dzieci po osoby starsze. Który rodzaj tej choroby jest bardziej niebezpieczny?

Cukrzyca typu pierwszego dotyka dzieci i młodzież. Nie jest jednak takim problemem, jak cukrzyca typu drugiego, mimo że do końca życia pacjent musi brać insulinę. Epidemią nazywamy cukrzycę typu drugiego, która pojawia się najczęściej w połowie życia. Dotyka ona w dużej mierze, bo aż w 90 procentach ludzi z nadwagą lub otyłością. Wpływ na zachorowanie mają też geny. Zgłaszają się do poradni osoby z tej samej rodziny z trzeciego pokolenia. Najpierw chorowała babcia, potem mama, a teraz przychodzi syn czy córka.

Jaki wynik badania poziomu cukru powinien stanowić sygnał, że coś niedobrego dzieje się w naszym organizmie?

Wynik badania krwi na czczo powyżej 100 do 125 świadczy o upośledzonej tolerancji cukru. Normą jest wynik poniżej stu. Jest duże prawdopodobieństwo, że z biegiem czasu osoby o upośledzonej tolerancji cukru zachorują, chociaż to nie oznacza, że muszą być chore. W USA przeprowadzono badania z osobami z grupy ryzyka, które przestrzegały diety, zmieniły tryb życia i choroba u nich się nie rozwinęła. Warto też mierzyć sobie obwód pasa. U kobiet nie powinien przekroczyć 80 centymetrów, a u mężczyzn 94, bo wyniki powyżej świadczą już o otyłości.

Czy i w jaki sposób możemy uniknąć zachorowania?

Już Hipokrates zauważył, że medycyna wspiera się na dwóch potężnych filarach - dietetyce i ćwiczeniach fizycznych. Gdyby teraz zobaczył, jak się odżywiamy, byłby przerażony. Winna jest temu cywilizacja, mamy dostęp do sklepów przez 24 godziny na dobę. Tymczasem powinniśmy zjadać pięć posiłków dziennie w małych ilościach. Jak organizm często dostaje paliwo, to nie odkłada go na później. Nasze pożywienie ma być naszym lekarstwem, a nie trucizną, dlatego ważne jest też to, co jemy. Druga ważna rzecz to wysiłek fizyczny. Nie ma takiego leku, który w zapobieganiu chorobom krążenia i cukrzycy zastąpiłby ruch. Podczas zwykłego chodzenia odciążamy trzustkę i poprawiamy krążenie mięśnia sercowego, tworzą się nowe naczynia, poprawia się samopoczucie. Spacer jeszcze nikomu nie zaszkodził.

Powiedziała Pani, że ważne jest to, co jemy. Z czego więc powinna składać się zdrowa dieta?

Wystarczy spojrzeć na piramidę żywienia. Pięćdziesiąt procent naszego posiłku powinny stanowić węglowodany. Osoby, szczególnie te zagrożone cukrzycą, powinny unikać złych węglowodanów. Dzieci nie powinny w ogóle jeść chipsów, paluszków, krakersów czy pić kolorowych napojów. Nie należy też jeść cukru, bo wcale on nie krzepi. Tłuszcze powinny stanowić 10 procent w naszej diecie. Dobre tłuszcze to te pochodzenia roślinnego oraz ryby. Trzydzieści gramów śledzia, makreli, łososia czy sardynek to wystarczająca ilość, by dostarczyć organizmowi kwasy omega 3. Olej rzepakowy równa się oliwie z oliwek i można go spożywać na zimno i na gorąco. Należy do minimum ograniczyć spożywanie soli, która podnosi ciśnienie. Białko w naszej diecie powinno wynosić od 15 do 20 procent. Przy okazji należy pamiętać, że dieta wysokobiałkowa obciąża i uszkadza nerki, więc nie jest wskazana. Cukrzycy zapobiega też picie kawy. Jeśli chodzi o żywienie, to niech zasadą stanie się dewiza: „nasze pożywienie jest naszym lekarstwem”.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!