Pierwszy bydgoski spichlerz, zlokalizowany przy ul. Grodzkiej 7, powstał w 1793 roku. Pozostałe cztery zostały wybudowane do 1800 r. na zlecenie kupca Samuela Gottlieba Engelmanna.
W czasach pruskich Bydgoszcz stała się prężnie rozwijającym się ośrodkiem gospodarczym. Brdą i Kanałem Bydgoskim transportowano wielkie ilości zboża. Z czasem cały zespół spichrzów stał się wizytówką grodu nad Brdą.
Po wojnie spichrze pozostawiono zaniedbane, a pod koniec lat 50. urządzono tam hurtownię lodówek, pralek i innych sprzętów domowych, a także materiałów budowlanych. Składowano tam również pierwsze w mieście odbiorników telewizyjnych. Dopiero 25 stycznia 1960 roku spichrze, dzięki staraniom wojewódzkiego konserwatora zabytków w Bydgoszczy, zostały wpisane do rejestru zabytków. Jednak dziesięć dni później - w nocy z piątku na sobotę, z 4 na 5 litego 1960 r. doszło do pożaru, który strawi dwa z pięciu spichrzów.
Pożar wybuchł o godz. 20.30 w drugim spichrzu, licząc od strony placu Zjednoczenia (dziś pl. Teatralny). Zarówno z uwagi na silny wiatr, jak i przechowywany w spichrzach materiał łatwopalny spowodowały, że ogień zaczął się szybko rozprzestrzeniać. W akcji ratowniczej wzięli udział wszyscy bydgoscy strażacy, a także straż z Solca Kujawskiego, Nakła, Torunia, Koronowa i Inowrocławia - łącznie kilkaset osób. O 21.53 zawalił się dach skrajnego spichlerza od Rybiego Rynku, a o 22.03 - kolejnego. Pozostałe spichrze, choć nadpalone, udało się uratować.
Jak się okazało, przyczyną pożaru było zwarcie elektryczne. Archiwalne zdjęcia zabytkowych spichlerzy znajdą Państwo w naszej fotogalerii:
