Zostało po nim kolanko

<!** Image 1 align=left alt="Image 35096" >Uczeni w kodeksach wskazują możliwość dochodzenia w sądzie bata na fachowca, który przyjął od nas zlecenie i zaczął robotę, a potem wyjechał na saksy lub poszedł w cug - nawet jeśli nie spisaliśmy z nim umowy. Zastrzegają jednak, że jest to droga długa i trudna.

Łańcuszek nieszczęścia układa się więc w błędne koło: aby zaskarżyć fachowca, trzeba najpierw zawrzeć z nim fachowo zredagowaną umowę o dzieło. Aby jednak zawrzeć umowę, trzeba znaleźć fachowca, który ma zarejestrowaną działalność gospodarczą. Znalezienie zaś takiego cudu gospodarczego na nieodległy termin graniczy z cudem. Bierzemy zatem „złotą raczkę” z ogłoszenia lub notesu kolegi, który już tę gehennę ma za sobą. I tak, chcąc nie chcąc, pakujemy się do szarej strefy. Oszczędzamy na podatku VAT, ale za to potulnie godzimy się na wygórowane ceny, kokietujemy naszego Pana i Władcę obiadkami, piwkiem, zakupem z natychmiastową dostawą najdrobniejszej dupereli, która mu przyjdzie do głowy jako niezbędna do pracy, a niekiedy także podwózką z i do domowych pieleszy. Wypisz, wymaluj - kabaret „Dudek” z Kobuszewskim i Gołasem w rolach hydraulika i jego ucznia. Przy tym, podobnie jak w Peerelu, mimo starań i poświęcenia, wystawiamy się na loterię: zrobi dobrze albo nie, skończy w terminie albo nie. Czy w ogóle skończy, a jeśli nie, to czy znajdzie się ktoś, kto podejmie rozgrzebaną robotę?

Od kabaretu wyszliśmy i przez wolny rynek do kabaretu wracamy. Na szczęście dialektyka dziejów każe wierzyć, że wkrótce kapryśnego Jasia zastąpi tańszy, solidniejszy i mający mocniejszą głowę Grisza. Państwo na tym nie straci, bo przecież Jaś przez długie lata bez przeszkód pracował na czarno, zaś Griszę pewnie łatwiej będzie namierzyć i opodatkować.