Zimny duch prawa

Mam kasę, czyli tzw. wolne środki obrotowe. Wiem, że miasto sprzedaje komunalne mieszkania lokatorom ze znaczną bonifikatą. Mimo to jest wielu ludzi, których nie stać na wykup swojego locum nawet za psie pieniądze. Docieram do nich i proponuję interes.

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw.jpg" >Ja wam daję gotówkę na wykup i dorzucam na górkę 20 procent wartości mieszkania. Potem wy sprzedajecie to mieszkania mnie, a właściwie oddajecie, zachowując 20-procentową prowizję i ewentualnie obietnicę możliwości dalszego wynajmowania mieszkania przez uzgodniony okres. Wreszcie ja sprzedaję mieszkanie z podwójną przebitką. Jak nazwalibyście Państwo takiego gościa?<!** reklama>

 Kiedyś byłby to spekulant, ohydny typ piętnowany przez ludową władzę. Obecnie jest to rzutki biznesmen. Jednak jeśli tak mądry jak rzutki, to przecież nie ryzykowałby konfliktu z prawem i odczekałby z podpisaniem umowy wykupu mieszkań od swoich kontrahentów tyle czasu, ile przepisy nakazują. Jestem przekonany, że biznesowych kombinacji na dużą skalę trudno szukać wśród osób, które mają teraz problemy z tego powodu, iż zbyt szybko zbyli mieszkania wykupione od gminy z bonifikatą. Są to, jak sądzę, niemal wyłącznie drobne rodzinne kombinacyjki z darowiznami czy spadkiem. Dura lex, sed lex - twarde prawo, lecz prawo - głosi aktualna do dziś rzymska maksyma. Prawo byłoby jednak nie dura, ale durne, gdyby z jednakowym uporem ścigało i karało zarazem groźnych przestępców, jak i szarych obywateli za wszelką cenę próbujących znaleźć sposób na to, by wreszcie zamieszkać na swoim i nie gnieździć się w sześć osób w dwóch pokojach z ciemną kuchnią.