O ile w przypadku błonicy i tężca nie obserwujemy zwiększonej liczby zachorowań, to w przypadku krztuśca, niestety, już tak. Szczepienia przeciwko tym groźnym chorobom zakaźnym są bardzo ważne, bo zwiększają odporność pacjenta. A w przypadku zachorowania sprawiają, że choroba ma łagodniejszy przebieg.
Ważne, aby szczepionki były podawane w terminie. W przypadku krztuśca dzieci powinny być szczepione po raz pierwszy już w szóstym tygodniu życia. Potem w odstępie 6 tygodni jeszcze dwukrotnie.
PRZECZYTAJ:Ministerstwo uspokaja: Spokojnie, to tylko chwilowe braki
Dawkę przypominająca należy podać dzieciom, które wkraczają w szósty rok życia. Można to uczynić w ciągu 12 miesięcy, ale im szybciej szczepionka zostanie podana, tym lepiej. Na wzrost zachorowań wpływ może mieć chwilowy problem z dostępem do szczepionek, ale osobiście przyczyny większej liczby zachorowań szukałabym gdzie indziej.
Błonica, tężec, a w szczególności krztusiec to choroby trochę zapomniane. Choć te szczepienia są na liście obowiązkowych, to niestety, ostatnio zapanowała moda na nieszczepienie dzieci.
Niektórzy rodzice wręcz obawiają się wystąpienia odczynów poszczepiennych i dzieci nie szczepią. A to błąd. Podanie szczepionki zmniejsza bowiem ryzyko zachorowania. Krztusiec to bardzo ciężka choroba zakaźna.
W łagodnej postaci może być leczony w warunkach domowych, ale jeśli pacjent ma wysoką gorączkę, jest apatyczny, osłabiony, a do tego dochodzi napadowy duszący kaszel, to bezwzględnie powinien być hospitalizowany. Krztusiec może bowiem prowadzić do powikłań - na przykład zapalenia płuc.
Dlatego zdecydowanie radziłabym szczepić dzieci. Choć w przypadku błonicy zachorowań nie było od wielu lat, to mimo wszystko nie należy tej choroby lekceważyć i unikać obowiązku szczepień.
