W jego życiu artystycznym były trzy „epoki”; drewna, kamienia i brązu. W bwa będzie można zobaczyć prace z brązu i fotografie tych wcześniejszych, drewnianych oraz kamiennych.
Ten podział na etapy jest o tyle
umowny, że swój ulubiony ostatnio
materiał, brąz, Aleksander Dętkoś
łączy z innym, na przykład kamieniem.
Tę możliwość wzbogacenia
metalowych form dodatkami artysta
uważa za jedną z wielkich zalet
brązu - prócz niewątpliwego piękna,
współgrania ze światłem i plastyczności.
Rzeźby Aleksandra Dętkosia to
kompozycje symboliczne, poetyckie.
Zawsze opowiadają jakieś historie.
Niekiedy autor wypowiada
się poprzez nie na aktualne tematy
społeczne, innym razem rozważa
problemy egzystencjalne, filozoficzne.
<!** Image 3 align=none alt="Image 206758" sub="Aleksander Dętkoś i jedno z jego dzieł - statuetka Złotej Żaby wręczanej przy okazji festiwalu Plus Camerimage fot. Tadeusz Pawłowski">
<!** reklama>
Ludzka sylwetka, popiersie,
twarz - czasem pęknięta, podwojona
lub rozdwojona - to centralne
elementy tych rzeźb. Wizerunki
człowieka występują z rozmaitymi
atrybutami, symbolami, informującymi
o sytuacji, w jakiej ów człowiek
się znajduje.
„Dezintegracja wizerunków,
eksponowanie szczelin, pęknięć,
niespójności, przemyślana gra
pustą przestrzenią (...) ujawniają
duchową pustkę współczesnego
człowieka, ukazują
współczesną kulturę jako dialog
masek, dyskurs pozorny, pozbawiony
zakotwiczenia
w świecie wartości” - napisał
Piotr Siemaszko w katalogu
wystawy.
Aleksander Dętkoś,
rzeźbiarz związany
z Bydgoszczą,
kształcił się na dwóch przeciwległych
krańcach Polski
- w słynnym Liceum Plastycznym
im. Antoniego Kenara w
Zakopanem i w Państwowej
Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych
w Gdańsku w pracowni
rzeźby Stanisława Horno-Popławskiego.
Zajmował się zarówno
twórczością rzeźbiarską, jak i pedagogiką.
