(1873-1937) literat, archiwariusz, znawca dziejów miasta. Uczestnik wojny bolszewickiej z 1920 r. W 1922 r. przeniósł się z Poznania do Bydgoszczy, gdzie zorganizował i poprowadził żeńskie gimnazjum. W 1929 r. wygrał konkurs na stanowisko archiwariusza miejskiego. Zajął się uporządkowaniem poniemieckich akt. Spolszczył księgę archiwalną i wysegregował najważniejsze akta z czasów Fryderyka II. Po 1935 r. zaczął zbierać i rejestrować źródła potrzebne do opracowania historii Bydgoszczy. Dużą część swojej działalności poświęcił wydobyciu z zapomnienia postaci malarza Maksymiliana Piotrowskiego. Stworzył czasopismo regionalne Przegląd Bydgoski, w którym opublikował wiele rzetelnych artykułów dotyczących głównie historii Bydgoszczy. Nikt z jego polskich poprzedników nie uczynił tak wiele dla poznania i spopularyzowania dziejów naszego miasta.

(1927-2015) budowniczy Stadionu i twórca sportowej potęgi „Zawiszy” Bydgoszcz. W 1954 r. objął stanowisko kierownika sekcji lekkoatletycznej bydgoskiego Zawiszy. Doprowadził sekcję lekkoatletyczną do dużych sukcesów na arenie krajowej. To dzięki niemu trafili do Bydgoszczy m.in. Zdzisław Krzyszkowiak, Witold Baran, Jerzy Kowalski czy małżeństwo Teresa i Olgierd Ciepły, którzy dla grodu nad Brdą zdobywali wiele laurów. Jesienią 1967 r. został szefem Wojskowego Klubu Sportowego Zawisza Bydgoszcz. Za jego kadencji zbudowano większość obiektów sportowych, hotel oraz na bieżąco modernizowano infrastrukturę. Służbę wojskową zakończył w 1979 r., a następnie aż do 1991 r. był prezesem Wojewódzkiej Federacji Sportu w Bydgoszczy. Przez kilka kadencji szefował Okręgowemu Związkowi Lekkiej Atletyki w stolicy Kujaw i Pomorza. Był współorganizatorem szeregu imprez sportowych w Bydgoszczy w tym najważniejszych zawodów lekkoatletycznych o randze krajowej i międzynarodowej (Mistrzostwa Europy Juniorów 1979, Mistrzostwa Świata Juniorów Młodszych 1999, Puchar Europy w Wielobojach).

(1917-1996) pisarz i publicysta, działacz polski na uchodźstwie. Mieszkał w mieście nad Brdą w latach 1920-1939. Brał udział w wojnie obronnej w 1939 r. - aresztowany w 1941 r. i skazany na karę śmierci pod zarzutem przynależności do tajnej organizacji. Po wojnie został na Zachodzie, był dziennikarzem Radia Wolna Europa. Przez całe życie był aktywnym pisarzem. W 1957 r. wydał najsławniejszą powieść „Obóz wszystkich świętych”, tłumaczoną na wiele języków i wprowadzającą Bydgoszcz do literatury światowej. W 1990 r. po powrocie z emigracji był założycielem i pierwszym prezesem Światowego Związku Bydgoszczan. Z jego inicjatywy w 1992 r. odbył się w Bydgoszczy I Światowy Zlot Polonii Ziemi Bydgoskiej.

(1813-1875) rodowity bydgoszczanin, malarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu. Autor wielu znanych obrazów: „Śmierć Wandy”, epizody z dziejów Polski: „Przed bitwą grunwaldzką”, płótna religijne: „Św. Idzi” w kościele o.o. Jezuitów, „Madonna Niepokalanego Poczęcia” w kościele Piotra i Pawła, a także typowo bydgoskich, m.in. „Dzieci bawiące się na tle ruin zamku bydgoskiego”.