Właścicielka Bohemy wspomina początki pięciogwiazdkowego hotelu

Pierwszy pięciogwiazdkowy hotel w Polsce. Do tego - nie kolos z zagranicznej sieci, a klimatyczny, można rzec - kieszonkowy albo... „butikowy”, jak nazywa podobne przybytki hotelarska branża.
[break]

Od czasu otwarcia do pięciu gwiazdek dołączył worek nagród i wyróżnień krajowych i zagranicznych, dla hotelu, restauracji i ich pracowników. Ostatnio - nagroda popularnego portalu Trip Advisor: 2014 Travellers’ Choice - za utrzymywanie najwyższej jakości obsługi udokumentowanej opiniami klientów.

Zanim jednak Bohema zaczęła zdobywać klientów i uznanie, hotel trzeba było wybudować (a właściwie zaadaptować stuletnią kamienicę). No i uzyskać pięć gwiazdek.

- Kiedy mówiłam znajomym o naszych planach, wielu z nich rysowało kółka na czole - wspomina Joanna Franczak, właścicielka Bohemy. - Należało spełnić wymogi zawarte „tylko” na pięciu stronach zapisanych maczkiem.

Pięciu gwiazdek nie dostaje się za klimatyzację i telewizor w pokoju. Za odpowiednio duże pomieszczenia (co najmniej 14 m kwadratowych dla „jedynki”) i apartamenty - już tak.

Również - za sprzedaż gościom gorących napojów przez całą dobę, czynny całą dobę room - service, a nawet posiadanie własnej kwiaciarni, a przynajmniej możliwość dostarczenia kwiatów. I jeszcze - na wyposażeniu każdy pokój mieć musi - oprócz tego, co oczywiste - zestaw do czyszczenia odzieży, obuwia oraz igielnik...

Joanna Franczak: - Zawsze pragnęliśmy dołożyć coś od siebie i tak jest też w Bohemie, która wykracza poza wytyczne. Mamy na przykład basen, choć nie jest wymagany. Jest niewielki, ale unikalny. Większość uważa, że powinien być niebieski. Ja wymyśliłam sobie, ku utrapieniu majstra, złoty. Nie mógł tego zrozumieć, tymczasem byłam już po przeprowadzeniu szeregu testów. Próbki kafelków kładłam w wannie pełnej wody i podświetlałam - śmieje się właścicielka. - Końcowy efekt przeszedł nasze oczekiwania.

Pięciogwiazdkowiec musi posiadać zespół odnowy biologicznej. Dziś zazwyczaj jest to SPA. Jeżeli to sieciówka znanej marki, to właściciele muszą liczyć się z odwiedzinami oficjalnych, a nawet całkowicie zakamuflowanych, przedstawicieli firmy, sprawdzających jakość usług.

- Cały sekret to dbałość o najdrobniejszy szczegół. Wraz z mężem staraliśmy się sprawdzić wszystko tak, jakby pokoje służyć miały nam samym - to najlepszy sposób na wyłuskanie błędów - przyznaje właścicielka.

Wspomina, jak trudno przełamać było przyzwyczajenia czy uprzedzenia pracowników. Choćby kwestia dowozu klientów. Trudno było znaleźć taksówkarzy, którzy chcieliby pracować w garniturach, a gości na lotnisku przyjmować z tabliczkami hotelowymi w dłoniach, co w hotelowym świecie jest standardem. Stąd pomysł na zakup zabytkowego samochodu i dowożenie nim klientów do hotelu.

Gwiazdki i nagrody to jedno, a utrzymanie standardu - zupełnie co innego. To 24 godziny na dobę „pod telefonem” przez okrągły rok.

- Czasami jestem pytana, czym różni się hotel cztero- od pięciogwiadkowego - odpowiadam wtedy szczerze, że różni je niewiele - przyznaje Joanna Franczak. - Oprócz kilku szczegółów, dla mnie różnica jest tym „czymś”, co powoduje, że goście często do nas wracają.