Studiujący w Bydgoszczy medycynę najgorzej w kraju zdali egzamin zawodowy. Dlaczego?

Lekarski Egzamin Końcowy w sesji wiosennej studenci Collegium Medicum zdali najgorzej w kraju. Kto zawinił: uczelnia czy studenci?
Po części wszyscy. Wychodząc naprzeciwko oczekiwaniom studentów, nieopatrznie zgodziliśmy się na coś, co per saldo zagrało przeciwko nam i studentom. Znacznie wydłużyliśmy sesję egzaminacyjną po szóstym roku. Chcieliśmy dogodnie rozłożyć egzaminy, by nie dopuścić do ich kumulacji. Okazało się, że przez takie rozlokowanie egzaminów, studenci nie mieli czasu, żeby przygotowywać się do Lekarskiego Egzaminu Końcowego. Poszli na ten egzamin z biegu, podczas gdy na niektórych uczelniach w kraju specjalnie zaczyna się szósty roku szybciej, by szybciej go także skończyć i wziąć się do LEK. Część uczelni zaczęła nawet organizować kursy przygotowawcze do LEK-u, część wprowadziła zasadę, że na egzaminach z poszczególnych przedmiotów jakaś pula pytań to pytania historyczne z Lekarskiego Egzaminu Końcowego.
Brzmi to bardzo sensownie.
Pytanie, co ma sens, a co nie, dotyczy jeszcze innej kwestii, mianowicie tego, czy chodzi nam o sam wynik Lekarskiego Egzaminu Końcowego czy o wiedzę, która ma z tego wynikać. Powinno nam chodzić przede wszystkim o wiedzę, a na uczelniach zaczyna się wytwarzać atmosfera wyścigu, podobnego trochę do wyścigu maturalnego. Nie przygotowujemy się do zawodu, ale do Lekarskiego Egzaminu Końcowego. Trzeba próbować znaleźć złoty środek...
Jaki będzie bydgoski plan ratunkowy?
Już w lipcu organizujemy weekendowy kurs przygotowawczy do LEK-u. Poprowadzą go młodzi lekarze, którzy niedawno go zdawali. Planujemy kilka dwudniowych sesji z przerwami na naukę. Mamy nadzieję, że już ten ruch da studentom większą pewność na egzaminie. Olsztyn pobił nas na głowę w LEK-u, ale oni przyjęli strategię przygotowywania się przez całe studia do tego egzaminu. Druga sprawa - skróciliśmy sesję, a w następnym roku chcemy stworzyć pewien wyłom od tradycji uczelni. Rok akademicki rozpoczyna się wszędzie pierwszego października. Studenci szóstego roku kierunku lekarskiego zaczną go u nas dwa tygodnie wcześniej. Pracujemy nad tą zmianą. Wydaje się ona prosta do przeprowadzenia, ale jest cała masa trudności administracyjno-kadrowo-systemowych, z którymi musimy sobie poradzić. Już teraz wiem, nam to wyjdzie. Chcielibyśmy też, żeby dwa ostatnie tygodnie zajęć w sesji były wyłącznie zajęciami wykładowymi, bez zajęć klinicznych.
Collegium Medicum jest jedną z najmłodszych uczelni medycznych w kraju. Trudno walczyć o studenta, o pozycję?
Patrząc na profil młodych ludzi, którzy w ostatnich latach do nas aplikowali i byli przyjmowani, to trzeba stwierdzić, że pod względem wyników matur cechowały ich nieco gorsze wyniki niż w większości innych uczelni medycznych. Może się nam to nie podobać, ale nie byliśmy miastem najchętniej wybieranym. Byliśmy drugim albo trzecim wyborem. Mimo to plasowaliśmy się dotąd wyżej niż wiele starszych uczelni, które wcześniej były uczelniami pierwszego wyboru. Stale walczymy o to, by być miejscem atrakcyjnym dla studentów. Jednak nie tylko uczelnia ma znaczenie przy dokonywaniu wyborów, ale także miasto, kadra, nazwiska. Ważna jest także nasza postawa. Nie zgadzam się, że nie możemy przekonać do siebie kogoś, kto się waha między Bydgoszczą a Gdańskiem. Jeśli z góry ustawimy się na drugim planie, to nigdy z tego drugiego planu nie zejdziemy. W wielu dziedzinach my, mała uczelnia, o relatywnie małym potencjale kadrowym - wystarczy policzyć, ilu w naszym województwie jest profesorów medycyny - mamy czym się pochwalić. Nasza siłą jest także to, że jesteśmy częścią dużego uniwersytetu. Istniejemy w świadomości Polski, na zewnątrz, jako część UMK.
Bez tego nie bylibyśmy zauważalni, doceniani?
Spośród polskich uczelni medycznych może trzy są zauważalne. Nie mamy siłą rzeczy szans na samodzielne zaistnienie w tej trójce. Zaczynaliśmy jednak znacznie później niż wszystkie inne samodzielnie funkcjonujące uczelnie medyczne. Ponadto w ostatnich latach borykaliśmy się z bardzo poważnymi problemami finansowymi. Na dwa lata zmuszeni byliśmy zwiększyć grupy studentów (z 6 do 8 osób, co ma znaczenie przy łóżku pacjenta), wprowadziliśmy obiektywne kryteria oceny pracowników i jednoznaczne kryteria awansu zawodowego - to bardzo ważne, żeby w ogóle móc przedłużyć zatrudnienie. My nie jesteśmy zatrudnieni na zawsze. Obliguje nas czas i działalność naukowa. Wprowadziliśmy jednolite kryteria habilitacyjne i wsparcie finansowania poważnych publikacji, by odciążyć autorów publikacji. Zmieniła się struktura zatrudnienia na wydziałach. O 13 procent wzrosła liczba samodzielnych pracowników, a o 30 procent zmalała liczba wykładowców i starszych wykładowców, czyli tych, którzy nie są zobowiązani do pracy naukowej, a zajmują się wyłącznie dydaktyką. Z miejsca przyspieszyliśmy, zwiększyła się dynamika naukowa.
Wróćmy do mocnych stron.
Publikacje naukowe, punkty za te publikacje. One nas pokazują na świecie, szczególnie publikacje z Listy filadelfijskiej. Prym w nich wiedzie nasza katedra kardiologii i chorób wewnętrznych. Przywiązuję do tego ogromną wagę. Nasza klinika przyciągnęła wybitnych studentów. Chciałbym, żeby inne jednostki Collegium Medicum również mogły szczycić się tak wybitnymi studentami. W kółku kardiologicznym jest studentka V roku, Michalina Kołodziejczak. Wymogiem minimalnym do uzyskania habilitacji jest wykazanie samodzielnego dorobku naukowego, który jest oceniany przy użyciu specjalnej punktacji - tzw. punkty IF - Impact Factor. W tej chwili konieczne jest uzyskanie 10 punktów IF. Michalina ma w tej chwili 87 IF. Opublikowała wybitne artykuły. Zdobyła III miejsce na anglojęzycznej olimpiadzie dla studentów zajmujących się nauką. Chcemy być atrakcyjnym miejscem dla takich młodych ludzi. Czekamy na ludzi, którzy nie tylko chcą skończyć studia, ale marzą o czymś więcej, chcą być najlepsi.