Spójrzmy w przyszłość

<!** Image 2 align=left alt="Image 217056" >Naprawdę lubię historię Bydgoszczy. Z przyjemnością oglądam albumy ze starymi zdjęciami z przełomu XIX i XX wieku.

Jednak im więcej mam lat z tym większą rezerwą podchodzę do odbudowy zniszczonych obiektów, które kiedyś były doskonałymi budynkami. O ile rekonstrukcje na Starym Mieście miałyby jeszcze sens, o tyle próba powrotu do przeszłości w takich miejscach jak dworzec jest moim zdaniem chybiona. Poprzedni dworzec był piękny, ale skrojono go na potrzeby raptem 100-tysięcznego miasta. Dziś Bydgoszcz ma inne aspiracje niż 100 lat wcześniej. Inaczej spędzamy wolny czas, inaczej planujemy podróże, inaczej czekamy na pociąg.

<!** reklama>

Możemy wyciągnąć stary projekt i wiernie go odtworzyć. Tylko kogo tym zachwycimy? Obawiam, że to jedynie zaspokojenie lokalnej próżności, bez spoglądania w przyszłość. Tymczasem z odważnym projektem odsłaniającym rzeczywisty zabytek, jakim jest dworzec wyspowy i nowoczesnym budynkiem, umożliwiającym stworzenie kolejnych zielonych skwerów, rzeczywiście moglibyśmy dołączyć do grona miast, których architektura inspiruje.

Mam jednak nadzieję, podobnie jak radna Anna Mackiewicz, że bydgoska koncepcja zostanie jeszcze dopracowana. Pomysł „Inside-Outside” potrzebuje odrobinę więcej lekkości. Wehikuł Czasu brzmi całkiem dobrze, ale wygląda już gorzej. Gdy spoglądam na tę wizualizację, widzę prawie ten sam smutny budynek co dziś. On już niczego nie wykreuje. Tymczasem zwieńczenie ul. Dworcowej potrzebuje naprawdę nowego ducha, który ożywi północną część Śródmieścia.