Sądy czekają na ludzi o nieposzlakowanej opinii i z dużą ilością czasu

Pan Henryk (nazwisko do wiadomości redakcji) jest emerytem i ławnikiem w bydgoskim sądzie. Właśnie kończy swoją drugą, czteroletnią kadencję. Za każde stawienie się w sądzie dostaje nieco ponad 60 złotych. - Zwykle to cały dzień spędzony w sądzie, bywa że i dziesięć rozpraw. Praca ławnika nie jest więc sposobem na zarobek, ale dla mnie osobiście na to, żeby nie siedzieć w domu i wyjść między ludzi - mówi pan Henryk.
[break]
Ławnikiem może zostać każdy, kto posiada obywatelstwo polskie, jest nieskazitelnego charakteru, ukończył 30 lat i nie przekroczył 70 lat, jest zatrudniony, prowadzi działalność gospodarczą w miejscu kandydowania od co najmniej roku, jest zdolny (stan zdrowia) do pełnienia obowiązków ławnika oraz posiada co najmniej wykształcenie średnie.
Nie mogą być ławnikami osoby zatrudnione w sądach lub prokuraturze, wchodzące w skład organów, od których orzeczenia można odwołać się do sądu, policjanci oraz inne osoby związane ze ściganiem przestępstw i wykroczeń, adwokaci i aplikanci adwokaccy, radcy prawni i aplikanci radcowscy, duchowni, żołnierze w czynnej służbie, funkcjonariusze Służby Więziennej, radni gminy, powiatu i województwa. Ławnikiem nie można być jednocześnie w więcej niż jednym sadzie.
Kandydatów na ławników mogą zgłosić prezesi właściwych sądów, stowarzyszenia, inne organizacje społeczne i zawodowe, zarejestrowane na podstawie przepisów prawa z wyłączeniem partii politycznych.
Może to zrobić także grupa co najmniej 50 obywateli, mających czynne prawo wyborcze, zamieszkujących stale na terenie gminy przeprowadzającej wybory.
Kandydatów na ławników zgłasza się do samorządów gmin. Prezydent Bydgoszczy powołał już zespół do spraw organizacyjno-technicznego wyboru ławników. Ostatecznego wybierze ich Rada
Miasta.
Nabór kandydatów na kadencję 2016-2019 potrwa do 30 czerwca.