Naukowcy są coraz bliżsi rozwiązania zagadki języka delfinów. Obecnie eksperci znają już znaczenie wielu delfinich słów, czyli gwizdów wydawanych przez te bardzo inteligentne wodne ssaki.
<!** Image 2 align=right alt="Image 83128" sub="Najnowsze badania dowodzą, że delfiny posługują się złożonym językiem i nadają sobie imiona">Naukowcy coraz intensywniej pracują nad rozszyfrowaniem języka delfinów. To, co do niedawna było ryzykowną hipotezą, teraz jest już pewnikiem - delfiny rozmawiają ze sobą, posługując się złożonym językiem. Nowe dowody w tej sprawie opublikował naukowy tygodnik „New Scientist”, przedstawiając plon trzyletnich badań nad zachowaniami delfinów butlonosych, które prowadziła dr Liz Hawkins z Southern Cross University w Lismore w Australii.
Dr Hawkins wyodrębniła około 200 rozmaitych gwizdów wydawanych przez delfiny i powiązała je z konkretnymi zachowaniami tych ssaków. - Ich sposób komunikowania się jest niezmiernie złożony, zawiera różne konteksty. W tym sensie można to nazwać językiem - stwierdziła w oświadczeniu dla mediów dr Hawkins.
<!** reklama>W ostatnich latach inni badacze ustalili, że delfiny posługują się określonymi gwizdami, które służą im za swego rodzaju imiona, co pozwala im być rozpoznawanym przez inne osobniki. Jednak znaczenie pozostałych gwizdów wciąż pozostawało zagadką. Część tego delfiniego kodu udało się złamać dr Hawkins. Nagrała ona ponad 1600 różnych gwizdów, potem przeanalizowała ich początkową częstotliwość, długość trwania i częstotliwość końcową. Wyodrębniła 186 różnych typów gwizdów, z których 20 powtarzało się szczególnie często.
Dr Hawkins udało się powiązać część dźwięków wydawanych przez delfiny z ich konkretnymi zachowaniami, takimi jak żerowanie czy odpoczynek. Zidentyfikowała również dźwięk wydawany zwykle przez osobnika, który się zagubił.
Z prac innej badaczki delfinów, dr Melindy Rekdahl z University of Queensland w Australii, także wynika, że sposób komunikacji tych zwierząt jest bardzo złożony. Co ciekawe, według ustaleń dr Rekdahl, delfiny hodowane przez ludzi są bardziej gadatliwe od dziko żyjących.
Populacje delfinów różnią się nie tylko gadatliwością. Według ustaleń ekspertów z Uniwersytetu Walijskiego oraz Fundacji Delfinów Shannon w Irlandii, delfiny żyjące u wybrzeży Walii porozumiewają się specyficznym, miejscowym dialektem. Analizowano dźwięki wydawane przez 240 delfinów z Zatoki Cardigan i stwierdzono, że język tych morskich ssaków różni się od tego, którym posługują się delfiny w innych okolicach Wysp Brytyjskich. Badacze zebrali 1882 próbki dźwięków wydawanych przez delfiny. Na tej podstawie zamierzają opracować słownik porządkujący znaczenie słów wypowiadanych przez delfiny w różnych sytuacjach, np. podczas żerowania. To niejedyne badania wskazujące, że język delfinów jest znacznie bogatszy niż 200 słów, których znaczenie ustaliła dr Hawkins.
Eksperci z Scripps Institution of Oceanography w San Diego przygotowali urządzenie z oprogramowaniem pozwalającym rozpoznać gatunek delfina na podstawie dźwięków wydawanych przez namierzonego walenia. Ponieważ delfiny spędzają większość czasu pod wodą, badacze mogą nawet nie zauważyć bliskiej obecności obiektów swego zainteresowania. Do tego niektóre gatunki unikają ludzi. Delfiny wydają wiele różnych dźwięków, z których większość oscyluje w granicach od 2 do 30 kiloherców. Każdy gatunek waleni generuje jednak określone kombinacje dźwięków, wydawanych w równie określonych częstotliwościach - ma swój język.
Nowa aparatura uczonych z San Diego, za pomocą mikrofonu opuszczonego do wody, wyłapuje dźwięki wydawane przez delfiny, gdy pływają one w głębinie, po czym przekazuje je do pokładowego komputera. Oprogramowanie porównuje uzyskane w ten sposób informacje z dźwiękami zgromadzonymi w bazie danych.
Skąd biorą się słowa?
W jaki jednak sposób delfiny są w stanie wydawać tak wiele odmiennych i złożonych dźwięków, aby powstawały z nich słowa? Zbadali to Amerykanie - biolog morza dr Ted W. Cranford i fizyk, dr James L. Aroyan. Ustalili, że powietrze wydychane przez delfiny przechodzi przez system kanałów, po czym wydobywa się na zewnątrz dając wysokie dźwięki, po części słyszalne przez człowieka. Następnie dźwięki te odbijają się od kości czaszki i specjalnych struktur umiejscowionych w głowie zwierzęcia. Dopiero stamtąd, przetworzone w skupioną wiązkę energii dźwiękowej, przechodzą do wody, gdzie odbierają je inne delfiny.
