<!** Image 1 align=left alt="Image 17749" >W „Zemście” Cześnik pogodził się w końcu Rejentem, a w „Panu Tadeuszu” - Jacek Soplica z Gerwazym. Ci ostatni wprawdzie dopiero na łożu śmierci, ale zawsze. To są przykłady literackie. A czy w prawdziwym życiu możliwa jest zgoda pomiędzy fanami „starego” Zawiszy i zwolennikami „Hydro-Zawiszy”, i to wcześniej niż na łożu śmierci? Wczoraj w Radiu PiK usłyszałem informację o tym, że w Internecie, na oficjalnej stronie fanów stowarzyszenia opiekującego się IV-ligową drużyną, pojawiły się głosy, które można wciągnąć pod paragraf „groźby karalne”.
Zaglądam czasem na tę stronę, więc radiowy news specjalnie mnie nie zaszokował. Ale kliknąłem myszką... by stwierdzić, że panuje tam spokój jak rzadko. Przyczynę tego stanu rzeczy dość łatwo zresztą było zdiagnozować, bowiem na stronie pojawił się wytłuszczony apel: „Zwracamy się do wszystkich kibiców i sympatyków prawdziwego Zawiszy, aby w tej wyjątkowej sytuacji powstrzymali się od jakichkolwiek komentarzy. Nasze środowisko jest w ostatnim czasie mocno inwigilowane przez policję...”. Jakikolwiek by nie był powód tej wstrzemięźliwości, jest to dla mnie sygnał, że „zawiszafans” to nie tylko ludzie zdolni do kawaleryjskich szarż z wyrwaną z ławki deską. Ten obraz nieco tylko psuje przekaz, który znalazł się nad cytowanym apelem: „My kibice Zawiszy nie wyobrażamy sobie, aby nasi piłkarze nie mieli szatni, nie mogli w spokoju trenować i rozgrywać spotkań ligowych. Bo chodzą słuchy, że pewne osoby chcą nas wyrzucić na Fordon.
Jeśli do tego dojdzie, to wojna dopiero się rozpocznie na dobre!”. Zdziwi się ktoś: wojna o szatnię? Cóż, krwawy bunt na pokładzie pancernika „Potiomkin” też nie wybuchł z powodu różnic ideologicznych, lecz z powodu obiadowego kotła pełnego robali.
