O relacjach między ludźmi, które wymagają pielęgnacji i sprzyjającej temu pogodzie, rozmawiamy z psychologiem WISŁAWĄ KORBUTT-SUŁEK.
<!** Image 2 align=right alt="Image 78914" sub="Wiosna sprzyja związkom / Fot. agencja Theta X">Już chyba wszyscy jesteśmy zmęczeni tą niemrawą zimą. Raz jest bardziej, kiedy indziej mniej wiosennie. A nam się nic nie chce, nawet spotykać np. z przyjaciółmi.
Relacje między ludźmi wymagają pielęgnacji. Może nie tak jak rośliny, ale z pewnością im częściej i więcej czasu sobie nawzajem poświęcamy, tym lepiej. Pewnie można i tu przesadzić, ale częściej zdarza się, że przyjaźnie padają w wyniku zaniedbania. Najpierw się poznajemy, jesteśmy sobą zafascynowani, chcemy jak najwięcej o sobie wiedzieć, razem przeżywamy smutki i radości. Potem jakoś robi się mniej czasu, są ważniejsze sprawy i przyjaźń jest odstawiana na boczny tor. Te sprawy są faktycznie ważne. Dzieci, mąż, praca, własne kształcenie. Tylko warto pamiętać, że dzieci urosną i się usamodzielnią, praca kiedyś się skończy, a mąż też czasem woli pogadać ze swoimi znajomymi. Wtedy może okazać się, że zostajemy w pustym mieszkaniu i nie bardzo mamy do kogo się odezwać. Żeby unikać takich sytuacji, warto zadbać o przyjaźnie. Początek wiosny, to dobry moment, by zrobić jakiś krok. Krótki e-mail, SMS czy kilka minut rozmowy przez komórkę, to przynajmniej znak, że pamiętamy, że jeżeli trzeba, możemy wyczarować wolny czas.
A co zrobić, gdy wcześniej były między nami zgrzyty?
<!** reklama>W każdych związkach zdarzają się nieporozumienia. W rodzinie, w pracy, między znajomymi, nie da się ich uniknąć. Sztuka polega na tym, żeby, jeśli coś takiego się stanie, nie chować głowy w piasek, nie udawać, że nic się nie zdarzyło, ale i nie przekreślać kogoś, bo coś nam się wydaje, czy nawet czegoś jesteśmy pewni, tylko starać się to wyjaśnić, chyba że to co wcześniej było między nami nie było przyjaźnią, nie było niczym. Jeśli nam zależy, skorzystajmy z tego, że coraz bardziej będzie chciało się nam wychodzić, odwiedzać i wspólnie spędzać czas, czyli z wiosennego przesilenia przejdźmy w przebudzenie.
