Z dr. **Sławomirem Czachowskim, wojewódzkim konsultantem do spraw medycyny rodzinnej, rozmawia Mariola Lorenczewska**
<!** reklama>Na co powinien profilaktycznie szczepić się przeciętny Kowalski?
Poza szczepieniami obowiązkowymi - na pewno na pneumokoki. Jeśli grozi nam epidemia grypy, to także na tę chorobę. Generalnie, na to, na co trzeba się szczepić zgodnie z kalendarzem szczepień i na to, co rzeczywiście występuje w danej populacji. Radzę się uodpornić koniecznie na ospę, odrę, świnkę, różyczkę w przypadku dziewczynek. a także na Hib, groźną bakterię wywołującą zapalenie płuc. W krajach Unii Europejskiej szczepionka jest bezpłatna, w Polsce - zalecana. Obserwuję, że szczepienia przeciw pneumokokom dają dobre wyniki. Jeśli chodzi o samą grypę, to zalecałbym się uodpornić wszystkim grupom zagrożonym, czyli ludziom starszym, chorującym na astmę, personelowi medycznemu i tym, którzy na coś poważnego chorują. Zawsze warto poradzić się w tej sprawie swojego lekarza.
Szczepienia mają zwolenników i przeciwników. Są nawet opinie, że mogą poważnie zaszkodzić...
Te negatywne opinie o szczepieniach biorą się stąd, że dawniej po prostu były złe szczepionki i wywoływały odczyny poszczepienne, niekiedy bardzo poważne. Pamiętam choćby szczepionki przeciw odrze, produkowane w Leningradzie. Powodowały straszne powikłania. Natomiast odkąd są firmowane przez Instytut Pasteura, odczynów poszczepiennych jest bardzo mało.
Szczepionki, Pana zdaniem, są dobrodziejstwem współczesnych czasów, czy klęską medycyny, jak twierdzą ich przeciwnicy?
Na pewno dobrodziejstwem. Nie mogą jednak, i to chciałbym podkreślić, zastępować natury. Są bowiem ludzie, którzy zdecydowanie przesadzają. Szczepią się na wszystko, co tylko możliwe. Są to przeważnie osoby cierpiące na różne lęki związane z własnym zdrowiem. Mają na jego punkcie obsesję. To są ludzie, którzy bez przerwy chodzą do lekarzy, okupują apteki, zażywają wiele niepotrzebnych im leków. A wystarczy stosować zasadę - wiedza oparta na faktach. Szczepienia są dobre, ale należy z nich korzystać z umiarem. I, jeśli to tylko możliwe, dać szansę organizmowi, by uruchomił swoje naturalne siły obronne.
