Pałac to nie tylko pieniądze!

na jednym wisiała tabliczka z mordką groźnego psa, na innym informacja o systemie alarmowym, a z kolejnego przeganiał osobiście właściciel. Nie mam pojęcia, czy to był hrabia czy nie, ale maniery miał raczej podwórkowe, aniżeli pałacowe. Ktoś powiedział: „A co się dziwisz, jak ci nagle ze dwadzieścia osób wchodzi na ganek”.

Aż tak się nie dziwię, ale nie dziwię się też wycieczkom. To stare przyzwyczajenie - oglądanie lokalnych perełek. Aż tu nagle na perełce płot i kłódka. Cóż, jest wolność. Cieszę się, że bogacze podnoszą z upadku historyczne ruiny. Jednak Lubostroń to ani nie ruina, ale na pewno miejsce wspólne.

Nie wyobrażam sobie, że nagle ktoś ten pałac kupuje, usuwa zeń kulturę i przeznacza na spa albo hotel. Stron tego interesu jest wiele.

Jedną z nich jest właściciel, pozbawiony niesłusznie majątku, kolejną zarządca walczący o to miejsce jak lew, dzierżawca inwestujący, dotujący latami. A jak się tak człowiek przypatrzy, to i może dobro narodowe dostrzeże.