GSLiN przestanie wystawiać prace Walczaka, z Galerii Miejskiej
bwa znikną rysunki Wajdy, a ponad rok od wernisażu zamknięta zostanie
wystawa w Europejskim Centrum Pieniądza.
<!** Image 2 align=none alt="Image 183305" sub="Przez cały grudzień w Galerii Miejskiej bwa oglądać można było prace Andrzeja Wajdy
FOT.: Dariusz Bloch">
Jeszcze tylko do jutra w Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej WOKiS na Starym Rynku wystawiane będą rzeźby Józefa Walczaka, na wystawie podsumowującej 25 lat jego pracy twórczej. Józef Walczak urodził się w 1947 roku na Pałukach. Pracował na kolei, lecz swój wolny czas poświęcił rzeźbieniu. Miał wiele wystaw indywidualnych i otrzymał wiele nagród na konkursach sztuki ludowej.
Artysta wypracował własny oryginalny styl. Jego rzeźby są zawsze starannie wygładzone, niezwykle proste w formie i często bardzo barwne. Ulubionym tematem artysty stały się postacie żebraków. W jego twórczości ważne miejsce zajmują postacie sakralne. Obok figur postaci świeckich, fantazyjnych diabłów i wędrownych dziadów, Walczak często tworzy w różnych wersjach postacie Chrystusa i szopki bożonarodzeniowe.
Jutro z Galerii Miejskiej bwa zniknie też unikatowa ekspozycjatwórczości Andrzeja Wajdy. Na wystawie zobaczyć możemy 55 rysunków reżysera, które powstawały równolegle do jego działalności filmowej. Prezentowane dzieła zostały wybrane spośród ponad 300 opublikowanych w albumie „Andrzej Wajda. Rysunki z całego życia”, którego wydawcą jest Antoni Rodowicz, wieloletni przyjaciel artysty.
<!** reklama>
Prace z albumu zostały podzielone na rozdziały tematyczne. Każdy z nich zawiera trzy rodzaje rysunków. Pierwsza grupa to szkice dotyczące miejsc, spotkanych ludzi, na bieżąco w czasie podróży. Drugą stanowią wizualizacje pomysłów inscenizacyjnych oraz filmowych i teatralnych. Trzecia to rysunki i akwarele. Całość pozwala prześledzić to, co Andrzej Wajda widział na własne oczy.
Jeszcze tylko do 1 stycznia z Muzeum Okręgowego oglądać można wystawę „Od pieniądza narodowego do euro”, ukazującą złożoności kultury i historii europejskiego pieniądza. Przedstawione na wystawie numizmaty mają zobrazować, w jaki sposób stała się możliwa jedność Europy przy jednoczesnej wielości narodów.
Punktem wyjścia do narracji ekspozycji jest przedstawienie pieniędzy narodowych państw, będących członkami dzisiejszej europejskiej unii walutowej. Poprzez wykorzystanie wycinków prasowych z przełomu 2001/2002, zostaje przybliżona atmosfera, panująca w Europie podczas wprowadzenie wspólnej waluty.
