Iwona Zwirkowska
Kategoria: Nauczyciel klas I-III szkoły podstawowej
Szkoła: Szkoła Podstawowa nr 58
Miejscowość: Bydgoszcz
- W tym zawodzie chciałam pracować już jako mała dziewczynka. A że uparcie dążyłam do celu, więc mój staż pracy to dziś bagatela 37 lat! – mówi Iwona Zwirkowska, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej nr 58, która startuje w naszym plebiscycie w kategorii „Nauczyciel klas I-III szkoły podstawowej”.
Odkąd sięgam pamięcią zawsze marzyłam, aby uczyć w szkole. Ukończyłam więc nauczanie początkowe z wychowaniem przedszkolnym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy. Obecnie jestem wychowawczynią klasy III B. Część dzieci w mojej klasie rozpoczynała naukę w wieku 6 lat. Musiałam być dla nich nie tylko panią nauczycielką, ale też trochę mamą, która pocieszy, otrze łzy i przytuli. Nominacja w tym plebiscycie była dla mnie wielkim zaskoczeniem. Podejrzewam, że zgłosili mnie rodzice z mojej aktualnej klasy lub uczniowie z klasy VI, której poprzednio byłam wychowawczynią. Mam takie przypuszczenia, bo przybiegli do mnie z gratulacjami i jakoś dziwnie się uśmiechali. Niemniej jednak wszystkim bardzo dziękuję za głosy, miłe słowa i liczne gratulacje. Od 37 lat niezmiennie pracuję w tej samej szkole. Teraz uczę już dzieci moich wychowanków sprzed lat. Należę do osób, które jak coś robią, to dają z siebie wszystko. Oprócz pracy dydaktycznej, w tym zawodzie ważna jest też praca wychowawcza, znajomość środowiska i umiejętność tak organizowania zajęć, aby uczniowie mogli osiągać mniejsze i większe sukcesy. Czasem nawet te małe sukcesy bardziej cieszą niż te spektakularne - mówi Pani Iwona.
Jarosław Różański
Kategoria: Nauczyciel klas IV-VII i gimnazjum (powiat bydgoski)
Szkoła: Szkoła Podstawowa w Kozielcu
Miejscowość: Kozielec
- Samo zgłoszenie do plebiscytu było dla mnie wielką niespodzianką - mówi Jarosław Różański, nauczyciel z SP w Kozielcu. - Nie mam pojęcia, kto mnie zgłosił, ale sprawił mi tym dużo radości.
Jarosław Różański uczy matematyki, techniki i informatyki w Szkole Podstawowej w Kozielcu. Choć głosowanie dopiero się rozpoczęło, pan Jarosław jest już wśród liderów.
- Lubię swoją pracę i moich uczniów. Jestem wychowawcą obecnej klasy szóstej i cieszę się, że mamy przed sobą jeszcze kolejne, wspólne lata - podkreśla Jarosław Różański. - Byłem opiekunem samorządu szkolnego, a od pięciu lat prowadzę w naszej szkole XVIII Bydgoską Drużynę Harcerską „Nadwiślanie”.
Urządzamy rajdy, biwaki itp. Choć sam nigdy nie byłem harcerzem, połknąłem bakcyla i bardzo zaangażowałem się w prowadzenie drużyny. Harcerką jest też moja 16-letnia córka Julia. Myślę, że dzięki tym wszystkim działaniom w szkole uczniowie mnie znają i mamy ze sobą dobry kontakt.
- Chcę też przekonać uczniów, że matematyka wcale nie jest taka straszna, jak się wydaje. Najważniejsza jest systematyczność. Staram się wszystko tłumaczyć uczniom, czasem nawet kilka razy. W takiej szkole, jak nasza, gdzie uczniów jest mniej, mamy taką możliwość. Komfort pracy jest o wiele lepszy niż w dużej placówce. Natomiast wolny czas najchętniej spędzam na rodzinnych wyjazdach.
Krzysztof Kozłowski
Kategoria: Nauczyciel szkoły ponadgimnazjalnej
Szkoła: III LO w Bydgoszczy
Miejscowość: Bydgoszcz
- Jestem pasjonatem historii. Na moich lekcjach uczniowie mogą przenieść się w całkiem inny świat - mówi Krzysztof Kozłowski, nauczyciel historii z III LO, który plasuje się w czołówce plebiscytu w kategorii "Nauczyciel szkoły ponadgimnazjalnej".
Ukończyłem Technikum Budowlane w Bydgoszczy, przez jakiś czas prowadziłem nawet laboratorium budowlane, ale historia zawsze była moją pasją, dlatego wybrałem studia na tym kierunku na UKW. Od 10 lat pracuję jako nauczyciel historii w bydgoskiej "trójce". Jednocześnie jestem prezesem Stowarzyszenia Sarmackie Dziedzictwo i członkiem Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919. A że zajmuję się rekonstrukcjami historycznymi, więc to narzędzie wykorzystuję w edukacji młodzieży. Prowadzę żywe lekcje historii i uczniowie bardzo je lubią. Opiekuję się też szkolnym kołem historycznym. Tu na zajęciach np. szyjemy stroje z VII wieku. Uczniowie, pod moim okiem, sami też prowadzą lekcje historii dla młodszych kolegów z innych szkół. To ich bardzo wciąga. Poza tym w naszej sali gimnastycznej uczę młodzież szermierki historycznej. Te treningi cieszą się dużym zainteresowaniem, podobnie jak zajęcia koła turystycznego, które wspólnie prowadzę z 2 nauczycielami z III LO. Nominacja w tym plebiscycie to dla mnie naprawdę miłe zaskoczenie.
Mariola Siuda
Kategoria: Nauczyciel klas I-III (powiat bydgoski)
Szkoła: Szkoła Podstawowa w Niemczu
Miejscowość: Niemcz
- Moje marzenie się spełniło: jestem nauczycielką – mówi z uśmiechem Mariola Siuda ze Szkoły Podstawowej w Niemczu.
Mariola Siuda jest wśród liderów naszego plebiscytu w powiecie bydgoskim. Cierpliwość, zrozumienie i uśmiech na twarzy to – jak mówi – cechy, które sprawiają, że dzieci mają zaufanie do swojej pani. - Trzeba zawsze je wysłuchać – podkreśla pani Mariola. - W czerwcu pożegnałam się z moją trzecią klasą. Byłam bardzo związana z moimi uczniami. Dobrze się rozumieliśmy. Ciężko było mi się z nimi rozstać, dlatego cieszę się, że mnie odwiedzają. Teraz jestem wychowawczynią klasy pierwszej, dopiero się poznajemy, ale teraz mam przeczucie, że będzie to również moja ulubiona klasa.
Pani Mariola już od dzieciństwa chciała zostać nauczycielką. - Często bawiłyśmy się z siostrami w szkołę, zakładałyśmy dzienniki, prowadziłyśmy lekcje. Najczęściej uczyłam ja – opowiada.
Żartuje, że właściwie nie rozstaje się z uczniami. Wakacje rozpoczyna koloniami z dziećmi, podczas ferii zimowych ze starszą grupą, także młodzieżą gimnazjalną, wyjeżdża w góry na narty. - Lubię spędzać z nimi czas i wcale nie czuję, że chciałabym od nich odpocząć – śmieje się. - Mam bardzo dobry kontakt z rodzicami, co również jest dla mnie bardzo ważne.
Pani Mariola po raz pierwszy startuje w plebiscycie, w którym Czytelnicy wybierają najsympatyczniejszego ich zdaniem nauczyciela. A ponieważ jest w czołówce, można powiedzieć, że to bardzo udany debiut! - Chyba najbardziej kibicuje mi mąż, który na bieżąco sprawdza wyniki głosowania – mówi pani Mariola. - Nie mam pojęcia, kto mnie zgłosił do plebiscytu, ale bardzo dziękuję. Jest to miłe, że ktoś o mnie pomyślał.
