Miód dobry na wszystko

Z pszczołami obcuje od dzieciństwa, bo bartnictwem zajmował się jego ojciec Jacek Paul i dziadek. Pszczelarstwo stało się nie tylko jego pasją, ale również głównym źródłem utrzymania.<!** Image 2 align=none alt="Image 221688" sub="Tomasza Paula wraz z żoną Dorotą można często spotkać na lokalnych jarmarkach oraz festynach, podczas których mają stoisko / Fot.: Renata Napierkowska">

Co sprawiło, że Pana miód gryczany zdobył tak zaszczytne wyróżnienie?

Myślę, że wpływ na to miały zarówno walory smakowe, jak i właściwości lecznicze miodu. Ale pewnie najważniejszy był smak, bo to był jednak Festiwal Smaku w Grucznie.

Od jak dawna zajmuje się Pan pszczelarstwem, ile uli Pan posiada? Czy hodowla pszczół jest trudna i czy z produkcji miodu można się utrzymać?

Samodzielnie zajmuję się tym od czterech lat, ale od wczesnego dzieciństwa miałem kontakt z pszczołami. Wcześniej hodowlą pszczół zajmował się mój dziadek, do dziś pasiekę ma ojciec, jego dwaj bracia też pracują przy pszczołach. Mam 80 rodzin pszczelich, mój tata ma 70, ale często pracujemy razem. Z miodu da się wyżyć, trzeba jednak pszczołom poświęcać dużo czasu. Hodowla nie jest łatwa, bo nieraz tracimy całe rodziny z powodu stosowanych przez rolników oprysków i nie przestrzeganie wymaganego okresu karencji. Pszczoły też chorują, na przykład na warozę - roztocza, które żerują na pszczołach i mogą doprowadzić do wymarcia całych rodzin. Do uli trzeba często zaglądać, przygotować je do zimy, zajęcia więc nie brakuje.

Jak Pan wspomina pierwsze kontakty z pszczołami? Czy zdarzyło się, że jakaś Pana użądliła?

Początki były trudne. Teraz już na użądlenia praktycznie nie zwracam uwagi. Najwięcej ukąszeń mam na rękach, bo nie lubię i nie potrafię pracować w rękawiczkach. Tak się jednak przyzwyczaiłem do użądleń, że nawet mi już ręce nie puchną. Jeśli ktoś nie ma uczulenia, to ukąszenia pszczół nie są groźne.

Jakiego rodzaju miody produkują Pańskie pszczoły i który z nich - Pana zdaniem - jest najlepszy?

Rodzaje miodu uzależnione są od sezonu i od tego, gdzie pszczoły zbierają nektar. W okresie kwitnienia rzepaku wywozimy je, na przykład, na plantacje do Markowa. A jeśli chodzi o to, który miód jest najlepszy, to zależy od upodobań oraz od tego, na jakie dolegliwości się uskarżamy. Na przykład rzepakowy jest wskazany dla osób, które chorują na serce lub mają problemy z układem krążenia. Akacjowy jest dobry na kłopoty z żołądkiem i jelitami, lipowy zalecany jest na przeziębienie. Najbardziej wszechstronne działanie dobroczynne ma jednak miód spadziowy, który ma właściwości antynowotworowe, ale pomaga też na serce, płuca, a nawet na jaskrę. Miód spadziowy jest bardzo gęsty i ma ciemną barwę. Ostatni w sezonie to miód wrzosowy. Teraz przy słonecznej pogodzie pszczoły zbierają jeszcze nektar z wrzosu. Jest on bardzo aromatyczny i smaczny. Poleca się go zażywać przy kłopotach z nerkami.<!** reklama>

Czy Pana rodzina często zajada się miodem? Niech Pan zdradzi też naszym Czytelnikom, jakie właściwości powinien mieć dobry miód?

Praktycznie codziennie na śniadanie jem chleb posmarowany miodem. Żona Dorota je go znacznie rzadziej, jednak mnie to upodobanie pozostało pewnie z czasów dzieciństwa. Najbardziej lubię taki świeżo odwirowany. A jeśli chodzi o właściwości prawdziwego miodu, to teza, że powinien on być płynny, jest fałszywa. Prawdziwy miód po pewnym czasie zawsze się krystalizuje. Na pewno jednak, co potwierdzają różne badania, miód jest bardzo zdrowy i warto często po niego sięgać.