Zobacz wideo: Casting do filmu "Negatyw" Roberta Wichrowskiego w Bydgoszczy
Zbigniew Rostek jest jedną z ofiar, których szczątki bydgoski oddział Instytutu Pamięci Narodowej wydobył z tzw. bydgoskiej "łączki" na cmentarzu przy ul. Kcyńskiej w 2019 roku.
Największą grupę pośród ogłoszonych w pałacu Prezydenckim nazwisk stanowią ofiary odnalezione na terenie „wrocławskiej Łączki”, czyli Cmentarza Osobowickiego we Wrocławiu, gdzie prof. Krzysztof Szwagrzyk wraz ze swoim zespołem prowadził działania poszukiwawcze już 20 lat temu.
- Ktoś powiedział, że umarli zobowiązują mocniej niż żywi. A to jest szczególne zobowiązanie, żeby je kultywować i o nim pamiętać. To dzisiejsze wydarzenie ma też inne, wielkie znaczenie. A mianowicie ono nam uświadamia i utwierdza nas w przekonaniu, że współczesna Polska szuka swoich korzeni ideowych w naszym czynie zbrojnym. To niezmiernie raduje. I jak było słusznie powiedziane, jest świadectwem tego, że ofiara życia naszych bohaterów nie poszła na marne - mówi prof. dr hab. Marian Dygo, siostrzeniec ppor. Apoloniusza Duszkiewicza, ps. „Polza”, którego szczątki zespół BPiI odnalazł na Litwie w 2019 r.
Kim był "Piotr"?
Zbigniew Rostek, ps. Piotr, urodził się 10 stycznia 1930 r. we Lwowie. W czasie okupacji niemieckiej przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. W 1945 r. zgłosił się na ochotnika do służby w wojsku amerykańskim. Od czerwca do grudnia 1946 r. pracował w oddziale patrolowym na terenie Berlina Zachodniego. W czasie tej służby przeszedł przeszkolenie wywiadowcze. W styczniu 1947 r. wyjechał do Gniewkowa pod Inowrocławiem, gdzie nawiązał kontakt z członkami lokalnego koła PSL. Kilkakrotnie przekraczał nielegalnie granicę, przewożąc ulotki, które udostępniał kandydatom do konspiracyjnej grupy. Wciągnął do niej wielu młodych ludzi z okolic Gniewkowa, Inowrocławia, Torunia i Aleksandrowa Kujawskiego.
W grudniu 1950 r. w Toruniu został aresztowany przez funkcjonariuszy UB. 11 września 1951 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Bydgoszczy skazał Rostka na karę 15 lat więzienia. Wkrótce po rozprawie przygotowywał wspólnie z innym osadzonymi ucieczkę z bydgoskiego więzienia. Przy próbie rozbrojenia strażnika został złapany i ponownie stanął przed sądem. 22 stycznia 1952 r. WSR w Bydgoszczy skazał go na karę śmierci, którą wykonano 10 marca 1952 r. w Więzieniu Karno-Śledczym w Bydgoszczy.
Z regionem jest też związana postać st. sierż. AK i ppor. cz. w. WiN Zygmunta Libery, ps. „Babinicz”, który - urodzony 18 maja 1906 r. w Wólce Nowej w powiecie lubartowskim - w latach 1928–1930 odbył służbę wojskową w 8. Pułku Strzelców Konnych w Chełmnie. Ukończył tam szkołę podoficerską.
Prace wciąż trwają
Przypomnijmy, że w lipcu br. 12.07.2021 r. specjaliści Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN rozpoczęli kolejny etap prac poszukiwawczych na terenie cmentarza komunalnego przy ulicy Kcyńskiej w Bydgoszczy. Odnaleziono już m.in. Ludwika Augustyniaka, pseudonim „Cygan”, Floriana Dutkiewicza, pseudonim „Wiktor” i Tadeusza Ośko, pseudonim „Sęp”. Sądzeni byli razem z wieloma innymi członkami wydziału bezpieczeństwa pomorskiego WiN. Rozprawa zakończyła się wydaniem 30 września1946 r. trzech wyroków śmierci. Zostali straceni 27 listopada tego samego roku w więzieniu na Wałach Jagiellońskich.
Ich pogrzeb odbędzie się 26 września br. w Bydgoszczy.
