Inowrocław to dawna siedziba książąt kujawskich, starostów i wojewodów inowrocławskich. Jej najstarszą świątynią jest romańska „Ruina”, zaś styl gotycki reprezentuje ta pod wezwaniem św. Mikołaja. To trzynawowy kościół parafialny zbudowany pod koniec XV w. Podczas potopu szwedzkiego zawaliły się dachy. W latach 60. XVIII w. rozpoczęła się gruntowna odbudowa i przebudowa. Dopiero pod koniec XIX w. udało się dokończyć te zabiegi, bowiem przez lata Prusacy wykorzystywali budowlę jako magazyn soli

W Izbicy Kujawskiej wznosi się kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP (pierwotnie św. Floriana i Mateusza), który ufundowali w XV w. dziedzice tego miasta – Kretkowscy. Po pożarze w 1600 r. budowla został odrestaurowana. W 1646 r. zakupiono dzwon „Mateusz”, których zachował się do dziś. Podczas „potopu” w 1658 r. kościół spłonął, ale znów został odbudowany. W swej historii przechodził jeszcze kilka remontów i rozbudów

W położonej na szczycie wzgórza morenowego na Pałukach Kcyni styl późnogotycki reprezentuje kościół parafialny św. Michała Archanioła. budowano go w latach 1624 -1631 r., o czym świadczą daty wyryte na cegłach. Podczas hitlerowskiej okupacji kompletnie zniszczono wyposażenie świątyni, a dzwony wywieziono. W zbezczeszczonym wnętrzu odbywały się posiedzenia miejscowej NSDAP. Funkcję sakralną przywrócono w 1960 r.

Bazylika mniejsza pw. Wniebowzięcia NMP to najważniejsza świątynia Koronowa i całego powiatu, a w średniowieczu ważniejsza nawet od bydgoskiej fary. Wznieśli ją pod koniec XIII lub na początku XIV w. cystersi. Nie oszczędzali jej Krzyżacy, potem Szwedzi. Toteż po zniszczeniach i odbudowach otrzymała pewne cechy barokowe. Świątynia była włączona w zespół cysterskiego klasztoru. Po kasacie zakonu w 1819 r. klasztor zamieniono w więzienie i tak jest do dziś