Ten kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP (pofranciszkański) w Dobrzyniu n. Wisłą nie można dziś nazwać gotyckim, bo dawno - na skutek zniszczeń wojennych i odbudów - zatracił pierwotne cechy, a jednak pierwotnie takim właśnie był. Zbudowano go w latach 1279-1316

W Dobrzyniu n. Wisłą znajdował się także kościół farny Wniebowzięcia NMP i Św. Krzyża (noszący później wezwanie św. Szczepana). Uważa się, że reprezentował styl gotycki. Zbudowany pod koniec XIII w., spłonął podczas wojen szwedzkich w 1656 r., a wraz z nim wielu ukrywających się w środku mężczyzn. Budowlę poniesiono z ruin, ale w 1767 r. spłonęła ponownie i nie podjęto już trudu odbudowy. Za to jej cegły posłużyły do budowy klasycystycznego dworu w pobliskich Leniach Wielkich

Gniewkowo to historyczna siedziba księstwa gniewkowskiego (1314- 1377). Tutejszy kościół parafialny świętych Mikołaja i Konstancji zaczęto wznosić w 1259 r. Pierwszą fazę budowy ukończono w formie prezbiterium po 8 latach. W latach 1314-1331 przedłużono prezbiterium i wybudowano trójprzęsłową nawę. Po zakończeniu pustoszącej także Polskę wojny północnej (1700 - 1721) kościół został przebudowany, a także nadbudowany o drewnianą wieżę zwieńczoną barokowym hełmem

W cegłach zewnętrznej ściany gniewkowskiego kościoła znajdują charakterystyczne dla wielu świątyń gotyckich wgłębienia pochodzące zapewne od tzw. świdrów ogniowych (nazywane też dołkami pokutnymi), co może być związane z krzesaniem „świętego” ognia lub drążeniem cegieł przez grzeszników