Twierdzę grudziądzką zbudowano na kępie należącej administracyjnie do Nowej Wsi. Miejsce to wybrał sam król Prus Fryderyk II podczas rekonesansu w 1775 r. Budowę rozpoczęto w następnym roku przy użyciu 16 mln wypalonych na miejscu cegieł, które jednak nie zaspokoiły potrzeb ogromnej inwestycji i dlatego rozebrano miejscowy zamek krzyżacki i kilka innych na ziemi chełmińskiej. Na zdjęciu jeden z fortów tej twierdzy - Tarpno.

Ukończona po 10 lata grudziądzka twierdza skierowana była czołem ku wschodowi, skąd spodziewano się ataku, zaś od strony urwisk Wisły zabezpieczona była tzw. Wielkim Magazynem. W kierunku południowym skierowane było tzw. dzieło rogowe, z którego możliwy był ostrzał miasta.

Pod cytadelą, czyli głównym założeniem obronnym grudziądzkiej twierdzy, znajdowała się sieć chodników minerskich z komorami do umieszczani min i wysadzania ich, jeśli poszczególne elementy obronne zostałyby opanowane przez wroga.

Taki widok na Wisłę roztacza się z grudziądzkiej cytadeli. Od tej strony jej umocnienia są najmniej rozbudowane, ale też trudno było nieprzyjacielowi podejść do twierdzy stromymi stokami nad rzeką.