I po co chudnąć?

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw_powazny.jpg" >Czasy klerykalnego terroru i rządów wojskowej junty w Hiszpanii wciąż nie do końca są rozliczone i nadal potrafią siać ferment w głowach artystów. Także artystów kina. Bunuel, Saura, Almodovar - cztery lata temu do tego łańcuszka reżyserów wielkich i niepokornych dołączył Daniel Sanchez Arevalo. Na duży ekran doskonale wprowadził się, jako reżyser i scenarzysta, dramatem „GranatowyPrawieCzarny” - opowieścią o nieudanej ucieczce dorosłego syna spod władzy despotycznego ojca.

Bohaterowie wchodzącej właśnie do polskich wypożyczalni DVD komedii „Grubasy” (to drugi autorski film Arevalo) też mają kłopot z oswobodzeniem się spod tyranii. Tu tyranem jest jednak nieposkromiony apetyt. Ofiary nadwagi poznajemy podczas sesji terapeutycznej. Jedna z nich to postać znana z reklam... środków wspomagających odchudzanie. Na ekranie telewidz podziwia sportową sylwetkę człowieka, który zrzucił kilkadziesiąt kilogramów. Naprawdę efekt jojo dawno zniweczył kurację. Na ten kłopot nakładają się stresy związane z konfliktem ze wspólnikiem, pożądliwością żony tegoż wspólnika i homoseksualną orientacją samego gwiazdora reklamówki. Dwoje młodszych bohaterów, para krótko przed ślubem, wspólnie boryka się nie tylko z jej nadwagą, ale i ze swoją seksualnością, spętaną religijnymi nakazami czystości przed ślubem. Jeszcze młodsza od nich nastolatka ma krzyż pański z prześladującym ją z powodu nadwagi bratem. Inteligentna i samodzielna finansowo trzydziestolatka utyła podczas rozłąki z partnerem, który wyjechał do pracy w USA. Z czasem okazuje się też, że poważny kłopot ma i przystojny terapeuta. Jego żona, gibka wuefistka, zachodzi w ciążę i tyje. Odkrywa wtedy, że mąż przestał jej pożądać. Siłą „Grubasów” są dowcipne dialogi i niezwykła inwencja Arevalo w plątaniu bohaterów w konfliktowe sytuacje.

<!** reklama>Humor prezentowany w tym filmie chwilami ociera się o absurd (jak w scenie miłosnego uniesienia wdowy po wspólniku, stojącej przed katafalkiem z otwartą trumną). Wiele scen zawiera jednak sporo prawdy o ludziach - nie tylko Hiszpanach - i demonach, które rzadko, z ogromnymi oporami wypuszczamy za drzwi rodzinnego domu. Człowiek nie czuje się szczęśliwy, więc je, by uśmierzyć cierpienie. Wtedy tyje i cierpi podwójnie. Lekarstwem na ten stan są dieta i radość ze skutecznej walki z nadwagą. Niestety, szczupła, atrakcyjna sylwetka też automatycznie szczęścia nie daje. Może więc szkoda czasu i pieniędzy na diety oraz grupową terapię?

Gorzka komedia Arevalo nie daje jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Pokazuje natomiast, że na pewno warto rozmawiać, dzielić się troskami z bliźnimi.

Ocena: 3/3