Gdy ratusz ogłaszał budowę nowych ścieżek rowerowych w naszym mieście, wielu rowerzystów wyraziło umiarkowane zadowolenie z tego faktu, wskazując jednocześnie sporo niedostatków w rowerowej infrastrukturze. Inni, poirytowani działaniami Lasów Państwowych w okolicach Myślęcinka, otwarcie skarżyli się na antyrowerową politykę, uprawianą przez rozmaite instytucje.
<!** reklama>
Czy krajobraz w Myślęcinku znacząco poprawił się po likwidacji tamtejszych „hopek”? Nie sądzę, niewiele osób w ogóle wiedziało, gdzie one się znajdują. Takich, stworzonych przez pasjonatów obiektów do rowerowych wygibasów, jest wiele, między innymi na Osowej Górze, pod Rynkowem, w lasach w okolicach Brzozy. I tam jakoś nikt nie zamierza ich likwidować. Pieszym nie przeszkadzają, zwykli rowerzyści je ominą, a ci, którzy poszukują nieco innych wrażeń, mają fajne miejsce do treningu i zabawy. Trzeba w swoich działaniach być wiarygodnym i konsekwentnym. Albo ułatwia się rowerzystom życie i wspiera ich działania, albo wprost przeciwnie. Nie dziwię się irytacji tych, którym nie podoba się instalowanie plastikowych dinozaurów w Myślęcinku za ciężkie pieniądze, a to, co bydgoszczanie wykonają sami, jest bez pardonu niszczone.
Inną kwestią jest zachowanie rowerzystów, ponoć weteranów kontaktów z wszelaką administracją. Zamiast leśniczym pod nosem budować rowerowe instalacje, mogli najpierw się z nimi spotkać, by ustalić ewentualną lokalizację i szczegóły. Skoro udało się quadowcom, powinno udać się rowerzystom. Kto jak kto, ale leśnicy wśród biurokratów należą raczej do tych umiarkowanych.
