Euro 2016, czyli do siedmiu razy sztuka

Po pierwsze, czas płynie szybko i nieubłagalnie. Chyba wszystkim nam się wydaje, że polsko-ukraińskie Euro było wczoraj, a nie cztery lata temu…

Po drugie, świat jest nieprzewidywalny. Kto by wtedy pomyślał, że już przy kolejnym Euro ukraińskie stadiony runą w gruzy, a kraj będzie spętany wojną?

Po trzecie, poszliśmy do przodu. Mamy reprezentację i niezależnie od wyników, trzeba to oddać - trener Adam Nawałka zbudował prawdziwą drużynę.

Po czwarte, bydgoszczanie mają spory udział w tym sukcesie. Chodzi mi nie tylko o Zbyszka Bońka, prezesa PZPN i Stefana Majewskiego, jego prawą rękę. Mamy też w bezpośrednim zapleczu Adama Nawałki Darka Pasiekę, człowieka odpowiedzialnego za rozpracowywanie rywali reprezentacji. To Pan Darek przygotował dokładną rozpiskę wszystkich piłkarzy niemieckich. Już za tydzień okaże się, na ile ta dokumentacja będzie pomocna.

Po piąte, szkoda, że Polsat chce aż tyle zarobić na mis-trzostwach - i nie mówię tylko o opłatach dla abonentów - ale głównie o tzw. strefach kibica. Wiele miast, w tym Bydgoszcz, ich nie organizuje, bo kilkaset tysięcy zł kosztów to przecież ceny zaporowe. A nic tak nie jednoczy Polaków, nawet tych z różnych obozów zmiany, jak piłka nożna.

Po szóste, nie wynik jest najważniejszy, więc nie musimy od razu zdobywać mis-trzostwa, wierzymy jednak, my kibice, że będzie choćby ćwierćfinał, czego piłkarzom, Polakom i sobie życzę.

Po siódme, nawet jeśli nie trafi się ten ćwierćfinał, jeśli tylko wyjdziemy z grupy albo jak nie wyjdziemy, ale coś wygramy, to przecież już niebawem… igrzyska olimpijskie. Tam na pewno będzie lepiej. Nie ma więc co się załamywać.