<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw_powazny.jpg" >Rzadko się zdarza, by przewodniczący Rady Miasta rozmawiał z dyrektorem miejskiego szpitala za pośrednictwem mediów - zwłaszcza w środku wakacji.
Być może zatem w wakacyjnej nudzie należy szukać przyczyn wybuchu aktywności Romana Jasiakiewicza, który pod koniec ubiegłego tygodnia wytknął dyrektor Annie Lewandowskiej nie tylko unikanie kontaktów z Radą Miasta, ale także unikanie własnych podwładnych - ordynatorów, tudzież eliminowanie „wybitnych, znanych postaci świata lekarskiego ze szpitala”, zły klimat wśród pracowników i kontrowersyjną gospodarkę finansami szpitala. Aż trudno uwierzyć, że tyle mógł nagrzeszyć jeden dyrektor przez trzy miesiące pracy.
<!** reklama>Z drugiej strony, zdumiewa też forma, w jakiej przewodniczący Rady Miasta przemawia do osoby, która nie jest jego podwładną. Dla przykładu, list Romana Jasiakiewicza kończy charakterystyczne zdanie: „Będę zobowiązany, jeśli zechce Pani odpowiedzieć na poruszane wyżej kwestie w ciągu 14 dni”. Czyż nie jest to dość zdecydowane, bliskie rugania, przywoływanie do porządku pracownika, właściwe dobrze wychowanemu, acz stanowczemu szefowi?
Nie wiem, czy i ile razy Roman Jasiakiewicz usiłował skontaktować się z dyrektor Lewandowską. Mam nadzieję, że wielokrotnie, bo w przeciwnym wypadku miałaby ona prawo poczuć się mocno dotknięta zachowaniem przewodniczącego rady. Czy wreszcie Jasiakiewicz tak naprawdę nie zaatakował w tym liście rzeczywistego zwierzchnika Anny Lewandowskiej, prezydenta Bruskiego, który przede wszystkim powinien troszczyć się o dobre funkcjonowanie szpitala?
