Do Boga czy do onkologa?

<!** Image 1 align=left alt="Image 36322" >Jak trwoga, to do Boga. Myślę, że chorzy na raka woleliby jednak najpierw do onkologa. Nie tylko po dobre słowo, lecz przede wszystkim po pewną diagnozę oraz nowoczesną i skuteczną terapię.

Nasz region może być dumny z tego, że ma najlepszy szpital w kraju. Bydgoskie Centrum Onkologii trzeci już raz zdobyło ten tytuł w prestiżowym rankingu „Rzeczpospolitej”. Myślę, że cieszyć się z tego powinni nawet ci, którym generalnie Bydgoszcz nie jest po drodze. Bo jak choroba nie wybiera, tak ciężko chory nie grymasi.

Grymasi natomiast (choć może to zbyt delikatne określenie) NFZ, płacący jedynie za małą część badań, które w Bydgoszczy można byłoby wykonać z wykorzystaniem diagnozującego nowotwory nawet w bardzo wczesnym stadium pozytonowego tomografu komputerowego. W wyniku tego na badanie tomografem czeka średnio 700-800 osób.

<!** reklama right>Oszczędzać na chorych i podejrzanych o chorobę nowotworową to wstyd i hańba. Przecież dla nich każdy dzień zwłoki może okazać się zabójczy. A problem nie jest nowy, pokutuje od kilku lat. Względnie nowym w nim elementem jest natomiast pomysł NFZ, by zamiast chuchać na badania we wzorowym szpitalu, który nowoczesny sprzęt kupił sam, zapożyczając się w banku, zafundować podobne urządzenia wraz z całym niezbędnym oprzyrządowaniem pięciu innym szpitalom w kraju. I w efekcie z chudego funduszowego mieszka wyda się ogromne pieniądze, mogąc wydać znacznie mniejsze. Trudno zatem nie nabrać podejrzeń, że w tych planach mniej jest czystej kalkulacji, więcej zaś lobbingu różnych ośrodków. A pacjent? Teraz rzeczywiście bliżej może mu być do Boga niż do onkologa. W każdym znaczeniu tych słów...