Daj Boże, zobaczyć żywego lekarza [komentarz]

Zobacz wideo: Kiedy szczepimy dzieci przeciw koronawirusowi?

Eksperci nie pozostawiają większych wątpliwości. Wpływ na tę „nadumieralność” ma też pandemiczna organizacja służby zdrowia. Nawet, a może głównie, na podstawowym, a nie szpitalnym, poziomie. Zaledwie wczoraj zebraliśmy w jednym materiale plon kilku interwencji naszych Czytelników i Internautów z ostatnich dni. Wszyscy narzekają, że nadal niezmiennie trudno dobić się do rejonowych przychodni z prośbą o rejestrację do lekarza POZ. Statystyki pandemicznych zachorowań są jeszcze stosunkowo optymistyczne, ale nie przekłada się to wcale na odmrożenie epidemicznych zasad kontaktów z lekarzami rodzinnymi. A to ma ciąg dalszy w utrudnionym kontakcie ze specjalistą, którego osobista, a nie telefoniczna konsultacja, może uratować życie.

Jakby było mało miesięcy strat w dostępności do szpitali (często przeorganizowanych tak, by pierwszeństwo miała walka z wirusem, a nie z nowotworami, chorobami wieńcowymi czy cukrzycą), tracimy czas w szybkości stawianych diagnoz. Zdesperowani ludzie - ci, którzy mają taką możliwość - okupują korytarze lecznic prywatnych w nadziei, że dla ich raków czy zawałów nie będzie za późno, bo śmiertelna choroba nie poczeka na powrót służby zdrowia do normalności.
W najbliższej rodzinie mam szczęśliwie zakończoną historię walki z rakiem piersi. Wszystko było wtedy na czas. Badanie profilaktyczne, ścieżka diagnostyki, operacja, cały program kontrolowania ozdrowienia. Wszystko logiczne i zaplanowane w bydgoskim Centrum Onkologii. Wszystkim paniom, obecnym i przyszłym pacjentkom, życzę takich happy endów.