ZNP wyświadcza niedźwiedzią przysługę nauczycielom? [Kronika bydgoska]

Potem reforma przechodzi przez fazę miażdżącej krytyki, dowodzącej, że polska edukacja zmierza ku zagładzie. Wreszcie zmiana staje się faktem i z czasem przekonujemy się, że... tak naprawdę mało się zmieniło. Polska szkoła wciąż ma swe słabości, lecz generalnie jej absolwentów nie musimy wstydzić się przed światem.

A czy zmiany wpływają na sytuację nauczycieli? W kierat pracy wchodziłem na początku lat 80., właśnie jako nauczyciel. O etat w szkole w mieście było wtedy bardzo trudno i najczęściej swego dopinało się dzięki znajomościom. Zarabiałem mało, lecz portfel można było podkarmić korepetycjami.

Gdy po czterech latach przechodziłem na prestiżowy etat asystenta w Polskiej Akademii Nauk, to... z korepetycji długo nie rezygnowałem. Okazało się bowiem, że młody naukowiec w PAN musi zadowolić się pensją ciut nawet mniejszą niż pensja młodego nauczyciela.

Zobacz również:

Dziś o etat nauczyciela w bydgoskiej szkole również niełatwo i wciąż słychać opinie, że nie dostanie się go bez znajomości. Wobec minimalnego bezrobocia w mieście to sygnał, że nauczycielstwo jest atrakcyjnym stanem - nie tylko ze względu na wakacje.

Bez wielkich obaw podchodzę też do reformy oświaty, która się właśnie rozpoczyna. Owszem, reforma rodzi się w pośpiechu i wiele jej szczegółów nadal jest nieznanych. Ale na szczęście będą one realizowane w większości przez doświadczonych belfrów - hartowanych w ogniu permanentnej szkolnej rewolucji. Jestem pewien, że dobrzy nauczyciele potrafią wypolerować wiele rys w programie. Źli zaś nie poradzą sobie nawet w idealnych warunkach. Dlatego polska szkoła jest jak pudełko czekoladek z powiedzonka Forresta Gumpa - nigdy nie wiesz, co ci się trafi.

Przeczytaj:

Bydgoszcz. Wirusy w ataku, aż łóżek brak

Nie zauważyłem, by tymi czekoladkami interesowała się szkolna dziatwa. Nad pudełkiem ręce załamują za to rodzice. W naszej słodkiej dziurce pierwsi burzę przeszli obywatele Białych Błot. Wadzono się o to, czy po likwidacji gimnazjum we wsi ma pozostać jedna podstawówka, czy też drugą utworzyć na gruzach gimnazjum. Każda ze stron miała swe racje, lecz udało się dojść do porozumienia. Teraz burza przenosi się nad Bydgoszcz. Objęła już Fordon i Bartodzieje. Dążenie do komfortu i bezpieczeństwa zderza się z chudym portfelem. Ale i w tych wypadkach kompromis jest możliwy.

Z mieszanymi uczuciami przyjmuję natomiast rolę, jaką w tych trudnych chwilach odgrywa Związek Nauczycielstwa Polskiego. Jego działacze w całej Polsce stawiają dyrektorom szkół żądania, których ci absolutnie nie potrafią spełnić. Który bowiem obieca, że przez najbliższe pięć lat w jego szkole nikt z nauczycieli nie zostanie zwolniony i że otrzymają oni 10-procentową podwyżkę? Toż to żądanie w stylu Klary z „Zemsty”: „Jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla daj mi luby!” Wiadomo, że gdy dyrektorzy go nie zrealizują, to ZNP ogłosi strajk. Wtedy PiS odtrąbi, że strajk ma podłoże polityczne - i nikt rozsądny temu nie zaprzeczy. ZNP, ustawiony pomiędzy PO, Nowoczesną i KOD-em, stanie się rycerzem wojny domowej. Co na tym zyskają nauczyciele? Kolejny po „Solidarności” związek zawodowy uwikłany w wielką grę o władzę i służący swym liderom za trampolinę do kariery.