Zmarł Aleksander Kaszowski, legenda żeglarstwa

Aleksander Kaszowski zmarł w szpitalu po ciężkiej chorobie. Miał 81 lat. Wikipedia donosi, że od roku 1964 związany był z Bydgoszczą. To długoletni dyrektor, zarządca i prezes zarząduZakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Bydgoszczy (obecnie Pesa Bydgoszcz), które z powodzeniem przeprowadził przez cały okres transformacji i po przejściu w 1998 roku na emeryturę przekazał wybranym przez siebie następcom.

• W roku 1968 był I oficerem na Eurosie, który pod dowództwem kapitana Wojciecha Orszuloka po raz pierwszy w historii żeglarstwa światowego opłynął Islandię.
• W roku 1970 poprowadził Eurosa przez cieśninę Pentland Firth. Przejście pod żaglami, bez silnika, w czasie prądu syzygijnego było to również pierwsze przejście w historii światowego żeglarstwa.
• W roku 1971 w samotnym rejsie na Eurosie bez samosteru i silnika, dwukrotnie przeszedł Cieśniny Duńskie. Ten wyczyn nigdy nie został powtórzony. W roku 1973 poprowadził Eurosa wokół Przylądka Horn. Mimo dwóch tygodni ciężkich sztormów była to próba udana i 25. w ciągu całej historii żeglarstwa światowego. W roku 1977 poprowadził Eurosa na Spitsbergen. Na tym arktycznym archipelagu Euros był trzecim polskim jachtem.

W ciągu dwóch kadencji Kaszowski był Grotmasztem Bractwa Kahornowców. Był jednym z założycieli tego bractwa.

Wspólnie ze Zbigniewem Urbanyi napisał: Eurosem na Horn, Sztormy, lody i powroty i Polskie jachty na oceanach. Sam zaś jest autorem Kaphornowej Siódemki, Kanaki z trzeciej wachty i Nawigacji dla żeglarzy. Książki te ukazały się w nakładzie ponad 250 000 egzemplarzy. Autor dwukrotnie został laureatem nagrody imienia Leonida Teligi za najlepszy utwór propagujący żeglarstwo.

- Nie, nie wyobrażam sobie życia bez pasji. Lubię podróże, poznawanie innych krajów, ale nie w sposób płytki. Lubię dokładniej poznawać te kraje i w tej chwili moją pasją są podróże do Hiszpanii - mówił kilka lat temu w rozmowie z "Expressem Bydgoskim". - Dziś nic nie jest męczące. W najgorszym przypadku, jeśli jedzie się autobusem, to jest tylko 36 godzin, a samolotem to w ogóle nie jest żadna wyprawa. Zawsze byłem zaskoczony, jak nam wystarczało 12 godzin od wyjścia z domu do zainstalowania się parę tysięcy kilometrów stąd, to mnie do dzisiaj w jakiś sposób frapuje. Kiedyś do Egiptu trzeba było jechać najpierw drogą morską i kolejową, teraz wsiada się do samolotu i za najwyżej kilkanaście godzin jest się na miejscu.