Zimowa bezradność

<!** Image align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/blazejewski_krzysztof.jpg" >Kiedy czytam o wzrastającej liczbie pacjentów klinik i przychodni ortopedycznych, obserwuję znajomych w gipsie i poruszających się o kuli, coraz bardziej mam dość zimy. Choć jeszcze bardziej coraz powszechniejszych praktyk lekceważenia wszystkiego i wszystkich.

Wzdłuż jezdni ulicy Unii Lubelskiej w kierunku na Jachcice biegnie wąski chodnik. Chodzą nim codziennie setki ludzi. Ów chodnik nie był ani razu uprzątany tej zimy. Szczerze współczuję wszystkim, którzy muszą tamtędy podążać. Bydgoszczanie wydeptali tam co prawda własnymi nogami ścieżkę, która przejście umożliwia, ale jest to prawdziwa „ścieżka zdrowia”. Nadająca się najbardziej na miejsce treningowe dla przygotowujących się do biegów przełajowych. W ostatnich dniach jest tam nie tylko śnieżnie, ale i ślisko, bo w niektórych miejscach wytworzyła się pokrywa lodowa, a nawet mokro, bowiem każdy przejeżdżający samochód „musi” ochlapać przechodniów błotem zalegającym jezdnię, bo nie ma innego wyjścia.

<!** reklama>Inne miejsce: przejście przez most Królowej Jadwigi. Przy „Astorii” od tygodnia stoi wielka wodno-błotna maź, którą przechodnie muszą okrążać po lodzie lub w zaspach. Po drugiej stronie - prymitywne rusztowanie otaczające głęboką wyrwę, zawężające przejście do minimum. A dalej? Niemal przed każdą kamienicą odrębne lodowisko.

Może przydałoby się uproszczenie procedur ułatwiających uzyskanie odszkodowań od winnych zaniedbań? Nie tylko za złamania, ale również za banalne potłuczenia, zniszczoną czy pobrudzoną odzież. Tylko taką drogę widzę, bo z lekceważeniem, jak z każdą tego typu chorobą, pewnie nie da się poradzić inaczej.