Zdarzyło się kiedyś w Bydgoszczy... Zielone zakole nad Brdą

Brda płynęła wówczas innym nieco korytem, opływając ostry cypel, który był znacznie bardziej niż dziś wysunięty na południe. Jego „okrojenie” i regulacja nurtu miały miejsce dopiero w latach 50. ub. wieku.

Nieco wcześniej jednak ten zakątek uległ gwałtownej zmianie. Zimą 1945 roku, w czasie działań wojennych, drewniane budynki spłonęły. Czego nie strawił ogień, zarosły niebawem chaszcze.

Uroczy ogród nad Brdą

Dopiero wiosną 1949 r. teren ten został uporządkowany. Na początku września 1949 roku ogłoszono, że zostanie tam urządzony park, który, jak informowała „Ziemia Pomorska” - „zaopatrzony w dziesiątki ławek, setki kwiatów i krzewów, piaskownice dla dzieci otoczone żywopłotem, zamieni się w uroczy ogród nad Brdą”.

W planach było także wyburzenie stojącego na skraju cypla domu oraz dawnej kuźni, która ocalała z pożaru. W przyszłości miał powstać, jak zapowiadano, wielki park dzięki połączeniu uporządkowanego cypla z miejscem po byłym Teatrze Miejskim po wyburzeniu istniejących tam kilkunastu domów, w tym dwóch dużych gmachów wojskowych.

Podkreślając zalety takiego rozwiązania, architekci zwracali uwagę na odsłonięcie dzięki temu widoku na starówkę po przeciwnej stronie Brdy.

Opera zamiast parku

Uzupełnieniem tego projektu był zamysł przebudowy zakola Brdy, bardzo ostrego w tym miejscu (kąt dochodził nawet do 45 st.), co w istotny sposób przeszkadzało w żegludze, poprzez „ścięcie” narożnika nawet o 25 metrów.

Nowy park miał być gotów już na wiosnę 1950 roku. Pomysł nie został jednak zrealizowany, nie przetrwał też próby czasu, z upływem lat o nim całkowicie zapomniano. W 1973 roku zaczęto przygotowywać ten teren pod budowę obecnej Opery Nova.

Połączenia z placem Teatralnym też nie wykonano, choć szereg drobnych budynków rozebrano. Magazyn wojskowy spalił się w latach 80., a charakterystyczną komendę garnizonu z czerwonej cegły rozebrano dopiero pod koniec XX wieku.