Za użycie słów wulgarnych [PITAWAL BYDGOSKI]

[break]
Aż do samego kresu PRL-u nie udało się rozwiązać problemu nadużywania alkoholu przez znaczącą część społeczeństwa oraz „uchylania się” od pracy przez tzw. niebieskie ptaki, pomimo stosowania różnych rozwiązań prawnych i przeprowadzania specjalnych akcji przez organa Milicji Obywatelskiej.

Kolegia rad narodowych

W 1951 roku, kiedy pokonano już kułaków, rozgromiono wrogów ludów, agentów Londynu, zaplutych karłów reakcji i spekulantów, zrezygnowano z działalności komisji nadzwyczajnej do walki ze spekulacją. W jej miejsce powołano do życia kolegia do spraw wykroczeń, które miały odciążyć od drobniejszych spraw sądownictwo, obłożone zwalczaniem wszystkich tych, którzy nie chcieli podporządkować się nowym regułom życia w socjalistycznym kraju. Po październikowym przełomie, w 1958 roku, ciała te przekształcone zostały w kolegia karno-administracyjne.

Kara dodatkowa

Zreformowane kolegia miały nadal za swoje podstawowe zadanie zajmować się wykroczeniami popełnianymi przez obywateli. Kolegia te powoływały i ich działalność nadzorowały prezydia wojewódzkich i powiatowych rad narodowych.

Szybko okazało się jednak, że ich czynności zostały sprowadzone niemal wyłącznie do karania osób nadużywających alkoholu. Orzekane kary aresztu i grzywny zdawały się jednak nie robić najmniejszego wrażenia na stających przed „ciałem orzekającym” i przez nie karanych. Pomimo starań władz i nacisków z ich strony, liczba spraw rozpatrywanych przez kolegia wcale nie malała, ale wręcz rosła.

Ustanowiono zatem karę dodatkową polegającą na publikowaniu w lokalnej prasie orzeczenia o ukaraniu z dokładnym opisem, za co skazano, a także z pełnym imieniem i nazwiskiem oraz adresem. Spodziewano się, że będzie to na tyle dotkliwe, że odniesie lepszy skutek, jednak lata mijały, a w drobnej przestępczości „ani drgnęło”.

Awantura z portierem

Oto kilka przykładów orzeczeń bydgoskiego kolegium karno-administracyjnego, które zapadły na posiedzeniu 23 kwietnia 1971 roku. Na trzy miesiące aresztu skazano Zofię S. za to, że „w lokalu „Słowianka”, będąc w stanie nietrzeźwym, wszczęła awanturę z portierem, używając pod jego adresem słów wulgarnych, przez co wywołała zgorszenie publiczne”. Taka sama kara spotkała Ryszarda Sz. i Bolesława B., którzy „będąc pod wpływem alkoholu używali słów wulgarnych w obecności dzieci, powodując zgorszenie w miejscu publicznym”. Także 3 miesiące aresztu „zarobił” Edmund M., któremu zdarzyło się po pijanemu zaczepiać ludzi w barze „Wars” na dworcu PKP Bydgoszcz Główna. Z kolei kolegium uznało, że 60 dni „odsiadki” należy się Andrzejowi M., autorowi niewybrednych komentarzy pod adresem przechodniów wygłaszanych w stanie upojenia alkoholowego na ul. Żnińskiej. Tyle samo „zarobił” Jan S., który pod wpływem alkoholu „załatwiał potrzebę fizjologiczną na trawniku przy pl. Wolności w obecności dzieci i młodzieży”.

Najmniejszą karę, bo 30 dni aresztu, wymierzono Marii F. i Janowi T., którzy, jak to określono „znajdując się w stanie nietrzeźwym dokonywali przez dłuższy czas czynów nieobyczajnych na skarpie znajdującej się nad torem tramwaju linii 8, wywołując zgorszenie pasażerów przejeżdżających tramwajów oraz dzieci z pobliskich bloków”.

Czas dobiegł końca

W 1990 roku kolegia do spraw wykroczeń trafiły pod skrzydła sądów rejonowych. Ich czas definitywnie dobiegł końca w 2001 roku, kiedy zostały ostatecznie zlikwidowane, a ich kompetencje przejęły sądy rejonowe.