Wszystko co miał, to rozdawał

Zmarły w środę wybitny aktor Leon Niemczyk swoją karierę zaczynał w grodzie nad Brdą. Tutaj grał w Państwowym Teatrze Ziemi Pomorskiej, tutaj też się... zakochał.

<!** Image 2 align=right alt="Image 39406" sub="Leon Niemczyk zmarł w wieku 83 lat">Kiedy w 1949 roku Leon Niemczyk pojawił się w Bydgoszczy, był 26-letnim człowiekiem, ale miał już za sobą burzliwe przeżycia: udział w Powstaniu Warszawskim, niewolę, ucieczkę z niej, służbę w amerykańskiej armii generała Pattona. Po powrocie do Polski w 1947 roku na krótko związał się z Objazdowym Teatrem Komedii Muzycznej w Warszawie i gdańskim Teatrem Wybrzeże.

Jednak najdłużej aktorskie szlify zdobywał na bydgoskiej scenie, gdzie przepracował aż cztery sezony. Placówka nosiła od 1949 roku nazwę Państwowego Teatru Ziemi Pomorskiej, miała dyrekcję w Bydgoszczy, ale sceny dwie - w Bydgoszczy i Toruniu. Z czasem wyłoniły się z niej dwa samodzielne teatry.

Angielski fason

Współautor „Bydgoskiego leksykonu teatralnego” Zdzisław Pruss podkreśla, że Leon Niemczyk w owym czasie wyróżniał się aparycją amanta i przywiezionymi z zagranicy ubraniami w angielskim fasonie. - Co wrażliwsze bydgoszczanki kochały się w nim nieprzytomnie - mówi znawca historii bydgoskiej sceny. - Leon Niemczyk był sekretarzem dyrektora Aleksandra Rodziewicza, grał na scenie jako adept i jednocześnie pobierał nauki w studium aktorskim.

Debiutował w „Mazepie”

Debiutował w Bydgoszczy epizodem Gońca w „Mazepie” Juliusza Słowackiego, ale potem grał już większe role: Księcia Wietryńskiego w „Ojcu debiutantki” Aleksandra Bondy, Juliana w „Otwartych drzwiach” Marka Domańskiego, a najlepsze recenzje zebrał za rolę Sir Andrzeja Chudogęby w Szekspirowskim „Wieczorze Trzech Króli”.

<!** reklama left>Bydgoska przygoda Leona Niemczyka była etapem bezpośrednio poprzedzającym jego karierę filmową. Jeszcze w 1953 roku aktor zadebiutował w „Celulozie” Jerzego Kawalerowicza, a potem przyszły już role w „Pociągu” Kawalerowicza i „Nożu w wodzie” Romana Polańskiego, po których stał się sławny.

Ale w Bydgoszczy aktor pozostawił nie tylko wspomnienie ról teatralnych. Również... swoją wielką, niespełnioną miłość. Pani Krystyna Sienkiewicz, bo o niej mowa, była wtedy maturzystką, śpiewała w kabarecie, w którym wiersze recytował właśnie Leon Niemczyk. Ona - delikatny podlotek, on - pożeracz niewieścich serc.

<!** Image 3 align=right alt="Image 39406" sub="W jednej ze swych wielkich ról: „Nóż w wodzie” Romana Polańskiego">- Nazywał mnie swoim Flotetem. Mówił, że Flotet to taki dziwny kwiat. W 1957 roku po zdjęciach do jakiegoś filmu przyjechał pod zakład, w którym pracowałam, swoim oszałamiającym samochodem - „Octavią”, w zamszowej kurtce wyglądał jak amant. Zaproponował przejażdżkę, ale ja przecież musiałam pracować. Umówiliśmy się na spotkanie latem w Sopocie. Zabrał mnie stamtąd do Warszawy, gdzie miał casting do roli w „Nożu w wodzie”. Był tym tak przejęty, że przez dużą część drogi jechaliśmy z zaciągniętym hamulcem ręcznym. A na castingu wygrał z Andrzejem Łapickim - wspomina pani Krystyna. Mówi, że nie była przekonana do środowiska artystycznego, do strumieni alkoholu, lejących się w łódzkim SPATIF-ie.

Pieniądze się go nie trzymały

Dziś Krystyna Sienkiewicz prowadzi Klub Miłośników Sztuki przy osiedlowym domu kultury „Orion” w Bydgoszczy. Kiedy dowiedziała się, że Leon Niemczyk nie żyje, usiadła przy stole i wypiła kieliszek za Jego duszę. - Na pewno poleciała prosto do nieba. Bo był to człowiek, którego pieniądze się nie trzymały. Nie przywiązywał wagi do rzeczy. Wszystko co miał, to rozdawał - mówi Krystyna Sienkiewicz.

Pogrzeb Leona Niemczyka odbędzie się 6 grudnia w Łodzi.