1. Pomorska Brygada Logistyczna
To największa i posiadająca oddziały w całym kraju jednostka w Kujawsko-Pomorskiem. Żołnierze 1. Pomorskiej Brygady Logistycznej im. Króla Kazimierza Wielkiego to doświadczeni specjaliści, którzy sprawdzili się na misjach w Syrii, Libanie, a obecnie służą w polskich kontyngentach w Iraku, na Łotwie oraz w Bośni i Hercegowinie.

1. Pomorska Brygada Logistyczna im. Króla Kazimierza Wielkiego to związek taktyczny podległy bezpośrednio Szefowi Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych i przeznaczony do realizacji zadań na rzecz polskich kontyngentów wojskowych poza granicami kraju.

To na barkach żołnierzy 1. Brygady spoczywa tak ważne, szczególnie w warunkach misji zagranicznych, zabezpieczenie logistyczne wojsk.

To od doświadczenia bydgoskich logistyków zależy realizacja tak niezbędnych elementów misji polskich kontyngentów, jak dostawy zaopatrzenia, wszelkie usługi specjalistyczne i gospodarcze.

Brygada - jak informuje jednostka w oficjalnej prezentacji - składa się z ośmiu jednostek podległych, które stacjonują w garnizonach na terenie województw: kujawsko-pomorskiego (w Bydgoszczy), warmińsko-mazurskiego (w Giżycku), zachodniopomorskiego (w Glewicach), pomorskiego (w Czarnem) i mazowieckiego (w Ciechanowie).

Do głównych zadań Brygady należy przygotowanie i wydzielenie tak zwanych komponentów logistycznych w celu zabezpieczenia działań polskich kontyngentów wojskowych wykonujących zadania poza granicami kraju.

Od 2014 roku, ponad 3500 żołnierzy brygady brało udział w misjach poza granicami kraju w Syrii, Libanie, Kongo, Afganistanie, Czadzie Mali i Republice Środkowoafrykańskiej.

Aktualnie bydgoscy logistycy zasilają struktury polskich kontyngentów wojskowych w Iraku, Kosowie, Łotwie oraz Bośni i Hercegowinie.

2. Pułk Inżynieryjny w Inowrocławiu

Żołnierze 2. Pułku Inżynieryjnego z Inowroc ławia to specjaliści w budowaniu przepraw i kontrukcji umożliwiających mobilność wojska. Udowodnili to nieraz zarówno w czasie operacji szkoleniowych NATO, jak choćby ostatnich ćwiczeniach Defender, ale też w operacjach „cywilnych”. Potrafią zbudować most w dwa dni.

2. Inowrocławski Pułk Inżynieryjny jest oddziałem wojsk inżynieryjnych podporządkowanym od 1 marca 2014 r. Dowódcy Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych. Jednostki i pododdziały inżynieryjne pułku wykorzystuje się w ramach zadań wsparcia inżynieryjnego działań bojowych. Pułk może wykonywać zadania niemilitarne wsparcia służb cywilnych w ramach ustawy o zarządzaniu kryzysowym poprzez wydzielenie sił i środków do zwalczania klęsk żywiołowych oraz usuwania ich skutków. Na bazie pułku tworzy się Wojskowe Jednostki Odbudowy (WJO) o charakterze zgrupowań zadaniowych wydzielanych doraźnie i dopasowanych do zaistniałej sytuacji kryzysowej oraz potrzeb. Pułk stacjonuje w czterech miejscowościach na terenie województw kujawsko-pomorskiego i mazowieckiego. Są to: Inowrocław, Grudziądz, Nowy Dwór Mazowiecki, Soczewka.

Od 28 października 2013 roku pułkowi podlegają trzy jednostki wojsk inżynieryjnych: 1. Batalion Drogowo Mostowy w Dęblinie, 3. Batalion Inżynieryjny w Nisku i 4. Batalion Inżynieryjny w Głogowie.

W 2008 roku żołnierze pułku brali udział w XXIX zmianie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Libanie. Pułk brał udział w likwidacji skutków klęsk żywiołowych, m.in. w czasie powodzi w 2010 i w 2012 roku w różnych regionach kraju, gdzie odbudowywano obiekty drogowe i mostowe. Od 2012 pułk realizuje zadania oczyszczania terenów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych przekazywanych poza MON (prawie 200 ha). „Saperskie rzemiosło” żołnierzy pułku jest również zauważane podczas interwencji pięciu patroli saperskich w 48 powiatach w 6 województwach, gdzie podejmują znalezione niewypały i niewybuchy. Patrole saperskie podjęły ponad 14 000 przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzących z okresu II wojny światowej.

Pułk wykonuje specjalistyczne usługi wojskowe, budując i remontując obiekty drogowe i mostowe na rzecz społeczeństwa.

W 2017 roku żołnierze usuwali skutki nawałnicy, która przeszła nad zachodnią częścią województwa kujawsko-pomorskiego. Żołnierze Wojskowego Zgrupowania Zadaniowego Bydgoszcz usuwali wiatrołomy zagrażające życiu ludzkiemu i utrudniające odbudowę linii energetycznej.

Batalion Walki Radioelektronicznej

Początki grudziądzkiego batalionu walki radioelektronicznej sięgają roku 1958. Dzisiaj specjaliści technik radiowych 8. Batalionu nazywani są „Janosikami”.

8. Batalion Walki Radioelektronicznej został sformowany rozkazem Dowódcy Wojsk Lądowych w 2001 roku na bazie 8. Pułku Radioelektronicznego i bezpośrednio kontynuuje tradycje tej jednostki. Jego historia sięga aż roku 1958, kiedy to utworzono samodzielną kompanię zakłóceń i podsłuchu.

W 1962 roku na bazie istniejącego wówczas batalionu prze- ciwdziałania radiowego utwo rzono 8. Ośrodek Przeciwdziałania Radiowego, który został przeniesiony z Warszawy do Giżycka. W lipcu 1974 r. 8. pułk został przeniesiony z Giżycka do Gru dziądza, do koszar przy ówczesnej ul. Warszawskiej, w których przed II wojną mieściło się Centrum Wyszkolenia Kawalerii. W koszarach tych, po przejściu kolejnych reorganizacji, jednostka pozostaje do chwili obecnej.

W 1996 r. 8. pułk zakłóceń radiowych został przeformowany w 8. pułk radioelektroniczny. W 2001 r. powołano 8. Batalion Walki Radioelektronicznej. Jednoska przejęła i kultuwuje tradycje wszystkich jednostek, które od chwili swojego powstania w wyniku zmian organizacyjnych i restrukturyzacji były poprzedniczkami, tzn.: samodzielnej kompanii zakłóceń i podsłuchu (1958-1960); batalionu przeciwdziałania radiowego (1960- 1962); 8 Ośrodka Przeciwdziałania Radiowego (1962-1970); 12. batalionu rozpoznania radioelektronicznego (1967-1996); 8. pułku zakłóceń radiowych (1970-1996), 8. Grudziądzkiego pułku radioelektronicznego (1996-2001).

Batalion jest jednostką prowadzącą zakłócanie ś rodków radioelektronicznych przeciwnika, prowadzi rozpoznanie tych środków. Od początku istnienia jednostka stacjonuje w Grudziądzu przy ul. Hallera, ma także nieoficjalny przydomek „Janosiki”. W związku ze zmianami organizacyjnymi w Wojsku Polskim, w grudniu 2011 r. jednostkę podporządkowano pod 2.Ośrodek Radioelektroniczny w Przasnyszu.

1. Brygada Lotnictwa Wojsk Lądowych

Inowrocławska jednostka lotnictwa wojsk lądowych powstała w 2011 roku. Piloci mają na swoim wyposażeniu śmigłowce Mi-24, które rozwijają prędkość do 335 km/h oraz W3-PL Głuszec osiągające pułap 5100 m.

1. Brygada Lotnictwa Wojsk Lądowych została sformowana na mocy rozkazu organizacyjnego Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia 17 maja 2011 roku. Działalność szkoleniową rozpoczęła z dniem 1 stycznia 2012 roku.

- Pierwsza Brygada Lotnic twa Wojsk Lądowych jest nowoczesnym, aeromo-bilnym Związkiem Taktycznym przeznaczonym do wsparcia oddziałów i pododdziałów wojsk lądowych na współczesnym polu walki, zabezpieczenia dowodzenia, realizacji zadań transportowo-łącznikowych, rozpoznania i kierowania ogniem artylerii, zabezpieczenia przerzutu grup specjalnych i desantów taktycznych oraz prowadzenia operacji poszukiwania i ratownictwa we wszystkich warunkach atmosferycznych - mówi st. chor. szt. Marek Grzębski, oficer prasowy jednostki.

W skład 1.Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych wchodzą:

- Dowództwo 1. Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych z siedzibą w Inowrocławiu

- 49. Baza Lotnicza stacjonująca w Pruszczu Gdańskim

- 56. Baza Lotnicza w Inowrocławiu

- Centralna Grupa Taktycznych Zespołów Kontroli Obszaru Powietrznego

Podstawowym sprzętem wojskowym będącym na wyposażeniu brygady są śmigłowce Mi-24, W-3PL Głuszec oraz Mi-2.

Na pierwszego Dowódcę 1. Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych został wyznaczony gen. bryg. Krzysztof Mitręga w dniu 6 czerwca 2011 roku, a obecnie Brygadą dowodzi gen. bryg. pil. Sławomir Mąkosa.

Jednostka ma na swoim wyposażeniu śmigłowce do zadań specjalnych. Jednym z nich jest W3-PL Głuszec, który może osiągać pułap 5100 m i rozwijać prędkość 265 km/h. Maksymalny zasięg tego śmigłowca wynosi 745 km. Z kolei M1-24 nazywany „latającym czołgiem” naszej armii może wznosić się na nieco mniejszą wysokość - 4 500 m, ale jego maksymalna prędkość wynosi 335 km/h. Cechą charakterystyczną tego śmigłowca jest, że w części transportowej może pomieścić 8 żołnierzy.

Innym z używanych przez inowrocławską jednostkę śmigłowcem jest Mi-2, wyposażony w dwa silniki o mocy 400 KM. Ta maszyna ma kadłub szerokości 3,25 m a wysokość 4,53 m, a średnica jej wirnika nośnego to 14,56 m.