Wie najlepiej, nie wie, co mówi

To jednak, oczywiście, ciągle za mało, by mieć do spraw ojczystych dystans. Po tamtej stronie zostały rodziny, przyjaciele, wiele ważnych spraw. Nasi goście to dorośli ludzie, mają swoje poglądy i doświadczenia, często trudniejsze, niż przynależne ich wiekowi, niż te, które są udziałem ich polskich rówieśników.

Kawałek sporu o pryncypia przenieśli do Bydgoszczy. W grupie studenckiej są mieszkańcy wschodu i zachodu Ukrainy, sytuowanych po dwóch stronach barykady. To, oczywiście, uogólnienie, wynikające z braku rzetelnej wiedzy, która pozwala wyciągnąć właściwe wnioski. No, właśnie - co to znaczy „właściwe”?

Ukrainki ze wschodu mówią, że denerwuje je bardzo „wszystkowiedzące” podejście kolegów z Zachodu, które zresztą charakteryzuje często i polskich komentatorów. Jak można coś przesądzać, jak można oceniać to bez cienia wątpliwości, gdy się to coś ogląda z daleka, z bezpiecznej odległości? Dlaczego z końca kraju poucza się ich, którzy doświadczyli wojny, jak mają tę wojnę traktować?

To specyficzne tło, które jednak można odnieść i do innych sytuacji. Często się zdarza, że ktoś wie na każdy temat zawsze więcej, choć buduje opinie z powierzchownych przesłanek. Z takim demagogicznym festiwalem mamy często do czynienia teraz, przed wyborami samorządowymi. Każdy kandydat wie wszystko najlepiej, nie każdy jednak wie, co mówi.