W podstawówce w Starym Fordonie pedagodzy wiedzą, jak pomóc uczniowi choremu na cukrzycę

PRZECZYTAJ: OMG Radio M3 znów nadaje na konkurs muzyczny - zgłoś się!

Maks Golimowski uczęszcza dziś do klasy II d Szkoły Podstawowej nr 4. Jest przebojowym dzieckiem i na pierwszy rzut oka nikt nawet nie pomyślałby, że od prawie 4 lat zmaga się z poważną chorobą.

Był przedszkolakiem, gdy jego rodzice dowiedzieli się, że ma cukrzycę typu 1 insulinozależną. - Stał się apatyczny, dużo spał, często siusiał. No i chudł. W tygodniu potrafił zgubić nawet dwa kilogramy - mówi pani Angelika, mama 8-latka. - Diagnoza lekarska była dla nas szokiem, ale nie poddaliśmy się.

Szczególnie trudny okazał się czas gdy syn musiał pójść do szkoły. Drżałam ze strachu. Dziecko ma pompę insulinową, musi mieć regularnie mierzony poziom cukru i o określonych godzinach przyjmować posiłki. Bałam się, czy nauczyciele sobie poradzą, ale cieszę się, że trafił do „czwórki”, bo wychowawczyni i dyrekcja szkoły stanęli na wysokości zadania.

Już wiedzą jak pomóc

Maks trafił pod opiekę Małgorzaty Zawady, wówczas nauczycielki edukacji wczesnoszkolnej z 25-letnim stażem. - O tej chorobie wiedziałam tyle co nic - przyznaje wychowawczyni Maksa. - Trochę się przeraziłam, że będę miała w klasie ucznia z cukrzycą. Zaczęłam przeglądać strony w Internecie, by jak najwięcej dowiedzieć się o tej chorobie. Jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego odwiedziłam Maksa w domu.

Od jego mamy uzyskałam mnóstwo cennych informacji. W przypadku chorych dzieci dobra współpraca na linii rodzice - szkoła to podstawa, a pani Angelika jest bardzo zaangażowana. Najpierw nauczyłam się mierzyć cukier, a z czasem obsługiwać pompę insulinową. Wiem, że gdy cukier spadnie poniżej 70 jednostek, trzeba odłączyć pompę i podać dziecku sok. O chorobie Maksa powiedziałam też dzieciom. Chodziło o to, by je uwrażliwić, by Maks czuł się dobrze w naszej klasie. Dzieciaki zareagowały wspaniale. Wybrały go nawet przewodniczącym klasy. Dostosowałam też przerwy do potrzeb Maksa i wszyscy uczniowie jedzą wtedy razem posiłek.

Szkoła poszła o krok dalej. - Mieliśmy już wcześniej ucznia z cukrzycą, ale nie wymagał tak szczególnej opieki, jak Maks - mówi Piotr Wandel, dyrektor SP nr 4. - To było u nas pierwsze dziecko z pompą insulinową. Uznaliśmy więc, że trzeba zgłębić wiedzę na temat tej choroby, by nauczyciele w razie potrzeby nie bali się udzielać pomocy. Stąd pomysł na szkolenia.

Na początek do „czwórki” zaproszono edukatora z Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego w Bydgoszczy. Jego rad i wskazówek wysłuchali wszyscy pracownicy. A miesiąc temu odbył się w szkole kolejny kurs, już tylko dla nauczycieli, którzy poza wychowawczynią, uczą Maksa. Pedagodzy dowiedzieli się, m.in., jak postępować w razie obniżonego poziomu cukru, który w konsekwencji może prowadzić do utraty przytomności dziecka.

- Tej wiedzy nigdy za dużo. Musimy być przygotowani na takie sytuacje, bo uczniów z cukrzycą może przybywać - mówi dyrektor Piotr Wandel. I już planuje kolejne szkolenia nauczycieli klas IV.

Chorych przybywa

14 listopada obchodzimy Światowy Dzień Cukrzycy. Lekarze podkreślają, że to choroba społeczna, cywilizacyjna. - Największy szczyt zachorowań na cukrzycę typu 1 przypada między 10. a 12. rokiem życia - mówi dr nauk med. Paweł Rajewski. - Jednak jeszcze bardziej niepokoi wzrost w ostatnich latach liczby osób poniżej 30 lat z cukrzycą typu 2. Problem dotyczy też dzieci, co związane jest z otyłością i brakiem aktywności fizycznej.