To idzie starość i coraz jej więcej [KOMENTARZ]

<!** Image 1 align=left alt="Image 213542" >Napięcie między młodymi, którzy chcą coraz więcej, a starymi, których jest coraz więcej, staje się wyczuwalne.

Starość chce zajmować miejsca siedzące, ale młodość nie ma zamiaru jej ustępować. Starość jest przywiązana do przeszłości, młodość penetruje Facebooka i inne przestrzenie, które nie wiadomo nawet, do jakiego czasu przynależą. 

Czyje będzie ostatnie słowo? Trudno wyrokować. Z jednej strony demografowie prognozują, że w 2020 roku na świecie będzie żyło ponad 20 procent osób w wieku powyżej 65 lat. 

Z drugiej jednak na młodych spadnie ciężar utrzymania rosnącej armii emerytów. Czy nie zbuntują się? Ale jeśli tak, to czy starzy wymuszą na rządach dodatkowe obciążenia podatkowe? Czy odwieczny konflikt międzypokoleniowy osiągnie nieznany nam dotąd ekonomiczny wymiar? 

W skali globalnej starzenie się społeczeństw doprowadzi zapewne do niejednego napięcia.

<!** reklama>

Ale w naszej, bydgoskiej skali też musimy już teraz zacząć rozwiązywać coraz więcej problemów związanych ze starością. 

Problemem jest nie tylko słaba opieka geriatryczna (mało lekarzy, mało łóżek szpitalnych), ale też liczne utrudnienia w życiu codziennym, na jakie napotykają ludzie starzy. 

Oni oczekują czegoś więcej niż tylko przechadzki na osiedlowy rynek.

Wbrew stereotypom emeryci należą do lepiej sytuowanych grup społecznych. Oferta handlowa czy kulturalna musi to uwzględniać. Choć to zabrzmi dziwnie, przyszłość należy do staruszków.