Zwyczaj ten jest znany powszechnie od wieków w Polsce, głównie za sprawą mieszkańców centralnej części kraju. W zachodnich regionach, które znalazły się w granicach RP po II wojnie światowej, święcenie potraw było jednak prawie nieznane. Przed 1945 rokiem na Kaszubach tylko zamożniejsi gburzy i szlachcice w Wielką Sobotę przywozili końmi proboszcza dla poświęcenia pożywienia świątecznego. Podobnie na Śląsku święcenie potraw w Wielką Sobotę odbywało się na dworach szlacheckich. Na Śląsku zwyczaj święconki upowszechnił się dopiero na przełomie lat 70. i 80. XX wieku, docierając tu razem z mieszkańcami centralnej Polski.
W Wielką Sobotę tradycyjnie święcimy pokarmy znajdujące się w koszyczku wielkanocnym (symbolizuje on odrodzenie). Jego wnętrze powinno być wyścielone białą serwetką, a sam koszyk można dodatkowo ustroić gałązkami bukszpanu lub kwiatami.
Co powinno trafić do koszyczka ze święconką? Tradycyjnie należy tam włożyć takie produkty jak m.in.:
- chleb,
- jajka,
- sól i pieprz,
- wędlinę,
- ser,
- baranek z chorągiewką,
- ciasto.
