Radziejowska: Największe odszkodowania za II wojnę światową otrzymali Niemcy

Na podstawie dokumentów niemieckiego ministerstwa finansów Radziejowska podaje, że ludność niemiecka zmuszona w wyniku klęski III Rzeszy do opuszczenia terenów Europy Wschodniej (tzw. wypędzeni) otrzymała 75 mld euro, a niemieccy obywatele będący m.in. Żydami, osobami prześladowanymi politycznie czy ze względu na orientację seksualną oraz ofiarami akcji T4, która polegała na uśmiercaniu osób niepełnosprawnych i chorych psychicznie otrzymali 14 mld euro.

Według szacunków Radziejowskiej, oznacza to, że Niemcy otrzymali 89 mld euro, a "wszystkie pozostałe ofiary niemieckich zbrodni i okupacji otrzymały 65 mld euro", w co wlicza się "odszkodowania wypłacane m.in. na podstawie umowy dwustronnej z Izraelem, pieniądze dla ofiar pracy przymusowej i ofiar eksperymentów medycznych, odszkodowania na podstawie umów międzypaństwowych".

Podana przez szefową berlińskiego oddziału IP kwota 75 mld euro wypłacona została na podstawie "ustawy o wyrównywaniu obciążeń (Lastenausgleichsgesetz) z 1952 r., gdzie 'zapewniono rekompensatę finansową Niemcom, którzy w wyniku II wojny światowej i jej następstw ponieśli szkody majątkowe lub inne niedogodności'".

– Rekompensaty zostały wypłacone Niemcom 'wypędzonym z terenów na wschód od Odry i Nysy; z terenów nie należących wcześniej do Rzeszy; uciekinierom z radzieckiej strefy okupacyjnej lub NRD (uchodźcom); tym którzy ucierpieli w wyniku zniszczenia, np. przez bomby lub inną broń' – przywołuje dane Radziejowska.

Zaznacza również, że RFN wypłaciła łącznie około 79 mld euro odszkodowań za krzywdy i zbrodnie wyrządzone przez III Rzeszę, z czego 48,5 mld wypłacono na mocy BEG, czyli federalnej ustawy o odszkodowaniach z 1953 r., która "miała głównie zastosowanie do niemieckich ofiar Rzeszy, a nie ofiar okupowanej przez Niemcy Europy".

Radziejowska cytuje źródła mówiące o tym, że BEG nie wiązała roszczeń z obywatelstwem niemieckim, lecz z zasadą terytorialności, w związku z czym uwzględniono prześladowanych mieszkających w RFN, jak również tych, którzy w momencie prześladowania mieli "miejsce zamieszkania lub stałego pobytu na terytorium Rzeszy w granicach z 1937 roku, a obecnie mieszkają gdzieś w świecie zachodnim".

Zachodnioniemieckie prawo odszkodowawcze nie obejmowało zagranicznych ofiar narodowego socjalizmu, ponieważ ich roszczenia miały być rozstrzygnięte w ramach reparacji na gruncie prawa międzynarodowego – mówią źródła niemieckie cytowane przez Radziejowską.