Pożegnanie Elżbiety Kromplewskiej - cenionej w Bydgoszczy regionalistki, nauczycielki, przewodniczki

Zobacz wideo: Dramatyczne dane dotyczące zgonów w Polsce

Elżbieta Kromplewska zmarła 12 kwietnia 2022 r. w Bydgoszczy. Była znaną i cenioną regionalistką, nauczycielką, instruktorką kulturalno-oświatową,  krajoznawcą. Była działaczką w PTTK Oddział Bydgoszcz, a w latach 1990-2022 także Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” II Bydgoszcz – Fordon im. gen. Józefa Hallera.

Zasługi, a także pasje śp. Elżbiety Kromplewskiej wspomina historyk i działacz społeczny Andrzej Bogucki:

Od początku lat 70. XX w. oprowadzała wycieczki po Bydgoszczy i na Szlaku Piastowskim, Kaszubskim, po Ziemi Chełmińskiej i Kujawach. Należała do elitarnego koła przewodników PTTK w Bydgoszczy oraz do Bydgoskiego Towarzystwa Heraldyczno-Genealogicznego i Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy.

Była członkiem Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Króla Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Współpracowała z międzynarodowym Bractwem Inflanckim z siedzibą w Bydgoszczy, z którym podróżowała po „Inflantach”. Każdy Brat Inflancki nigdy nie zapomni, jej prowiantów i przysmaków, ale i przede wszystkim jej dobra, łagodności i poczucia humoru. Była niezwykle bardzo lubianą, koleżeńską i otwartą na przyjaźnie osobą.

Działaczka kultury, zajmowała się folklorem, rzeźbiarstwem, hafciarstwem, malarstwem. Organizowała i prowadziła teatrzyki dla dzieci i młodzieży. Posiadła sztukę origami, czyli sztukę składania papieru. Była organizatorką różnych konkursów dla dzieci. Działała w zarządzie Bydgoskiego Towarzystwa Twórców Ludowych i Nieprofesjonalnych.

Była mistrzynią wszelkich kulinariów, win i nalewek, którymi obdarowywała swoich licznych przyjaciół. Uczestniczyła w niezliczonych imprezach kulturalnych i krajoznawczych, wszędzie mile widziana i podziwiana, bo należała przecież do osób barwnych i znanych.

Jako pierwsza w Bydgoszczy wprowadziła konkurs na Szopkę Bydgoską, zorganizowany dla uczniów szkół fordońskich. Jej pomysł później rozwinął się na ogólnomiejski. Zaangażowała się społecznie razem z mężem w działalność Związku Szlachty Polskiej Oddział Bydgoszcz.

Pracowała jako nauczycielka w Libii oraz w Szkole Podstawowej 29 w Bydgoszczy. W 1991 r. wyhaftowała pierwszy w Polsce, po wznowieniu działalności Sokolstwa Polskiego, Proporzec Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” II Bydgoszcz – Fordon, który przedstawiał Patrona Sokolstwa Tadeusza Kościuszkę.  

Z mężem Romualdem wędrowała i podróżowała po wielu krajach. Organizowała i prowadziła szkolenia o tematyce regionalnej oraz z dziejów przenikania różnych kultur europejskich. Była osobą niezwykle pogodną i szlachetną, bardzo lubianą wychowawczynią dzieci i młodzieży.

Po śmierci Papieża Jana Pawła II, corocznie w jego rocznicę śmierci, budowała pomiędzy blokami przy al. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, kapliczkę na drzewie z krzyżem, który został poświęcony w Katedrze w Pińsku. Zawsze przed kapliczką 2 kwietna modlili się liczni mieszkańcy.

Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace. Amen.
Andrzej Bogucki