I od czego tu zacząć po takim weekendzie? Od wspaniałego sukcesu Polaków z Borussii Dortmund? Od triumfu Realu Madryt w Gran Derbi? Od wpadki Legii w polskiej ekstraklasie? Od blamażu polskich hokeistów w meczu z Koreą Południową?
Nie, na hokeistów brak słów. Szkoda gadać. Lepiej pomyśleć o czymś miłym. A taką rzeczą na pewno jest drugie z rzędu mistrzostwo Bundesligi, jakie w sobotę zapewniła sobie Borussia. I to przy jeszcze większym udziale Lewandowskiego, Piszczka i Błaszczykowskiego niż rok temu. Przeżywaliśmy miłe chwile, gdy wpływ na sukcesy Liverpoolu miał Dudek, a w Celtiku Glasgow brylowali Boruc i Żurawski, ale żeby aż trzech naszych rodaków grało w zespole, który zdobywa mistrzostwo jednej z wiodących lig na Zachodzie? Tego jeszcze nie było.
<!** reklama>
Gran Derbi, jako sympatyka Barcelony, mocno mnie zmartwiło. Ale sukces Realu był jak najbardziej zasłużony. Nie lubię trenera Mourinho za jego pyszałkowatość, lecz nie mogę nie oddać mu tego, że fachowcem jest wyjątkowym. Co z tego, że Barcelona była przy piłce, skoro nic z tego nie wynikało? To geniusz Mourinho to sprawił. Po kilku latach upokorzeń Portugalczyk wreszcie triumfuje. A jak wygra jeszcze Ligę Mistrzów, będzie królem pełną gębą.
Jeśli zaś chodzi o polską ligę, to porażka Legii z Lechem u siebie wcale mnie nie zdziwiła. Od początku twierdziłem, że zespół z Poznania ma najlepszy skład i najgorszego trenera w ekstraklasie. Wystarczyło więc zwolnić Bakero i zatrudnić „jakiegoś Rumaka”, i drużyna gra jak z nut. Tylko dlaczego tak późno?
