Ostatnia edycja turnieju WTA w Sopocie odbyła się w 2004 r., ATP w 2007 - rok później rozegrano jeszcze jedną edycję w Warszawie, gdzie przez ostatnie kilka lat swoje królestwo miały już panie. Turniej WTA na kortach miejscowej Warszawianki rozgrywany był (pod różnymi nazwami) od 1995 roku, ale w 2003 wzrosła jego kategoria (z III do II) i pula nagród (do 600 tys. dol.), a w stolicy zaczęła się pojawiać ścisła światowa czołówka. Tu wystarczy wymienić nazwiska zwyciężczyń i finalistek J&S Cup: Amerykanka Venus Williams, Francuzka Amelie Mauresmo, Rosjanka Swietłana Kuzniecowa, czy Belgijki: Justine Henis i Kim Clijsters.
Po rocznej przerwie (turniej zniknął z kalendarza w 2007 roku, by powrócić na kolejne dwa pod inną nazwą i na kortach Legii) doczekaliśmy się również wizyty Rosjanki Marii Szarapowej. Choć akurat Rosjanka niezbyt dobrze wspomina swój pobyt w stolicy. W wydanej kilka lat później autobiografii narzekała na fatalny stan kortów przy Myśliwieckiej.
Nie zabrakło polskich akcentów. Jeden z najbardziej spektakularnych miał miejsce w 2006 roku, gdy debiutująca (dzięki dzikiej karcie) w cyklu WTA Tour Agnieszka Radwańska pokonała w pierwszej rundzie byłą mistrzynię Roland Garros, Rosjankę Anastazję Myskinę. 17-letnia wówczas krakowianka dotarła później do ćwierćfinału, w którym stoczyła zacięty pojedynek z rodaczką Myskiny Jeleną Dementiewą.
Nie był to jedyny nasz sukces, bo w 2005 roku do finału gry podwójnej dotarły w stolicy Klaudia Jans i Alicja Rosolska. Rok wcześniej dokonały tego również w Sopocie, gdzie specjalistami od debla w rywalizacji panów stali się Mariusz Fyrstenberg i Marcin Matkowski. Ci dwaj wygrywali w sumie cztery razy (ostatni już po przenosinach turnieju do Warszawy). .
