Nic, czyli wszystko

<!** Image 1 align=left alt="Image 3800" >Co nam dała pokojowa rewolucja „Solidarności”? Bezrobocie i luksusy dla wybranych - jak twierdzą jedni, czy może wolność, a przede wszystkim wielką, historyczną szansę na zrobienie z Polski normalnego kraju - jak twierdzą inni?

Wczorajsza „Rzeczpospolita” opublikowała sondaż, w którym 31 proc. badanych uważa, że dzięki powstaniu „S” sytuacja ich rodzin zmieniła się na gorsze, a 24 proc., że na lepsze. To jeszcze żadna niespodzianka, bo zawsze lubiliśmy narzekać, a bezrobocie, korupcja, głupota wielu polityków i kilka innych polskich nieszczęść skutecznie leczą z optymizmu.

Zaskakujące jest, że aż 45 proc. badanych twierdzi, że ich życie ...pozostało bez zmian. I to jest niesamowite, bo bez względu na to, jak oceniamy „S”, jak wyszliśmy na transformacji, czy tęsknimy do PRL, czy nie - dziś żyjemy w absolutnie innym świecie, a wielka zmiana dotknęła wszystkich. Co dziś łączy bezrobotnego z popegeerowskiej wsi z kimś, kto wczasy spędza pod palmami, a każdy weekend w centrum handlowym? Właśnie to, że za nieboszczki PRL obaj żyli zupełnie inaczej. Ciekawe jest także, że im młodszy wiek badanych, tym lepsza ocena „S”. Najlepiej efekt przemian oceniają najmłodsi, dla których paszport w szufladzie, wolne wybory i np. 40 kanałów telewizyjnych są „od zawsze”, a opowiadanie o kolejce po masło jest jak bajka o żelaznym wilku. Nie mają więc powodów, by specjalnie docenić zmiany.

Zaskoczyć też może, że za największy sukces „S” badani wskazali wolność słowa. Ocenili to wyżej niż wejście do UE oraz NATO, a nawet osiągnięcie niepodległości. Dziś to zaskakuje, bo kto jeszcze pamięta, że wśród 21 postulatów gdańskich wolność słowa znalazła się na 3. pozycji, zaraz za wolnymi związkami i prawem do strajku.