Nawet rozebrać się nie da

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/walenczykowska_hanna.jpg" >Tuż za miedzą, bo w Toruniu, nad wyraz dobrze się ma „Tor-Tor” - budowany mniej więcej w tym samym czasie i za mniej więcej te same pieniądze co bydgoski „Torbyd”. Toruńskie lodowisko miało jednak wielkie szczęście - przetrwało. Do tego, zostało wyremontowane i należy dziś do jednych z najnowocześniejszych w kraju.

Bydgoski obiekt miał pecha. Choć mógł przez jakiś czas jeszcze funkcjonować, stoi i straszy. Przypomnę, że kiedy zamykano „Torbyd” wszystkie urządzenia były sprawne. Dobrze miał się też hotel i sportowe zaplecze.

Prezydent Bydgoszczy zapewnia, że bardzo mu zależy na rozwiązaniu własnościowego sporu, ale na ugodę ze spadkobiercami iść nie może, bo byłoby to bezprawiem. Prezydent zdecydował się przejść długą, sądową drogę, bez gwarancji tego, co znajdzie na jej końcu.

Nie chę być złym prorokiem, ale nie zdziwię się, kiedy przez najbliższe kilka, kilkanaście lat stare, betonowe lodowisko tkwić będzie niewzruszenie na swoim miejscu. Jak nie w całości, to w częściach. Teoretycznie bowiem, przy tak skomplikowanych uwarunkowaniach, nawet go rozebrać nie można.

<!** reklama>Na nowe lodowisko szansy też nie ma, bo to przecież za pieniądze uzyskane ze sprzedaży „Torbydu” miano budować lodową „łzę” nad Brdą, przy „Łuczniczce”.

W tej całej historii najbardziej zadziwia mnie jednak inna rzecz. Nie umiem wyobrazić sobie sposobu, w jaki zginęły dokumenty świadczące o początku i końcu budowy tego obiektu. Nie wierzę, by urzędnicy, tak po prostu, wrzucili je do kosza.

Czyżby kluczowe dowody zawieruszono po to, by ubiegający się o zwrot ziemi, znaleźli się na przegranej pozycji?