<!** Image 1 align=left alt="Image 21850" >Łupią, ale mniej. Od dziś za wydanie karty pojazdu zapłacimy 75 złotych, wcześniej opłata wynosiła 500 złotych. Tym bardziej jest się z czego cieszyć, że ta obniżka nie wynika z żadnej łaski okazanej nam przez różnych ważnych urzędników, ale wymusił ją mechanizm demokratycznej kontroli.
Nie byłoby tej obniżki, gdyby rzecznik praw obywatelskich nie zainteresował się sprawą i nie zaskarżył rozporządzenia ministra infrastruktury sprzed trzech lat wprowadzającego horrendalną podwyżkę opłaty z 55 do 500 zł i gdyby Trybunał Konstytucyjny nie uznał następnie, że rozporządzenie jest niezgodne z prawem. W wyroku TK stwierdził, że narzucenie zbójeckiej stawki 500 złotych złamało Ustawę o ruchu drogowym i konstytucję.
Wysokość opłaty miała być związana z kosztem druku i dystrybucji. Każdy, kto miał tę niewielką książeczkę w ręku wie, że jej stron nie wyrabia się z papieru czerpanego przetykanego złotą nitką, nie ma też okładki z jagnięcego półskórka zdobnego drogimi kamieniami i te 500 złotych opłaty jest po prostu wzięte z sufitu. Każdy, kto - jako tako - orientuje się w prawie, wie, że tylko Sejm może wprowadzać nowe daniny i podatki, tak więc tłumaczenia resortu infrastruktury, że dzięki paskarskiej opłacie, powiaty będą miały pieniądze na sprzątanie porzuconych aut - także jest bezczelną kpiną z prawa.
Złe prawo da się zmienić. Niestety, o wiele trudniej zmienić nawyki urzędniczego myślenia. A w tych wciąż popularna jest jakaś obłędna, zbójecka kalkulacja - jeżeli jest okazja, żeby obywatela łupić, to łupić trzeba ile się da. Sprawa karty pojazdu jest tego świetnym przykładem. Rozumowanie było takie: od kogoś, kto wydaje kilka, kilkanaście czy więcej tysięcy na samochód, te pół tysiąca na kartę da się wyżyłować. I dawało się, aż do dzisiaj.
