<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/warta_ryszard.jpg" >Nikt nie wychylił się poza role wyznaczone partyjnym scenariuszem. Panie i panowie z PO przekonywali, że mają pomysł na uzdrowienie służby zdrowia, a za rządów PiS marnowano czas. Z kolei panie i panowie z PiS twierdzili, że to właśnie oni mieli pomysły, a Platforma jest wobec kryzysu zupełnie bezradna. LiD też niczym nie zaskoczyła. Nie przepuściła takiej okazji i oczywiście boksowała obie prawicowe partie. PSL starało się - też jak zawsze - zareklamować się jako partia „troski i konkretów”.
W efekcie wczorajsza sejmowa debata o sytuacji w zdrowiu była wielogodzinnym ciągiem rytualnie wygłaszanych zarzutów, lamentów, obietnic, zaklęć i przestróg. Szczęśliwie nie ma już w parlamencie złotoustych z LPR i Samoobrony, więc poziom demagogii był ciut niższy niż podczas podobnych dyskusji w poprzednich kadencjach, choć i wczoraj taniego populizmu nie zabrakło.
Nie to jednak było najbardziej przygnębiające we wczorajszej debacie. Najgorsze były te długie rzędy pustych ławek. Chwilami można było odnieść wrażenie, że na sali nie ma nawet tych, którzy wpisali się na listę posłów chcących zadać pytanie. Gdy na Wiejskiej bito pianę, w Jędrzejowie ewakuowano oddział noworodkowy. Kobiety tuż przed porodem trzeba było wysłać karetkami do innego szpitala, bo lekarzy nie było w pracy - z powodu protestu. Większości posłów też nie było. Nie wiem tylko, czy bardziej powodu niefrasobliwości, czy już zwykłej bezczelności.
