- Leczenie psa i legwana to dwie różne sprawy - mówi zwycięzca plebiscytu na Weterynarza Roku

Jest Pan zaskoczony zwycięstwem w plebiscycie?

Chciałbym podziękować wszystkim, którzy oddali na mnie głos i mnie wspierali. Dołożę starań, by spełnić ich oczekiwania. Cieszę się, że wygrałem, bo to trudny zawód, który wymaga poświęcenia i wyrzeczeń.

Gdzie niesie Pan pomoc chorym zwierzakom?

Pracuję w klinice przy ul. Bełzy, to jedna z najstarszych całodobowych klinik w mieście. Oprócz tego mam swój gabinet przy ul. Wyzwolenia w Fordonie, w którym zajmujemy się głównie rehabilitacją zwierząt. Trafiają do mnie zwierzęta po wypadkach, złamaniach, operacjach, które trzeba usprawnić ruchowo.

Co trzeba zrobić, by być lubianym weterynarzem? Trzeba być milszym dla właścicieli zwierząt, czy dla nich samych?

Liczy się podejście do zwierząt oraz fachowość i ciągłe pogłębianie wiedzy. Weterynaria rozwija się bardzo dynamicznie. Kilka lat temu aparat RTG, USG czy EKG w gabinecie był wydarzeniem. Teraz to standard. Rosną też oczekiwania właścicieli, co do jakości usług.

Do Pana gabinetów trafią nie tylko psy i koty, ale często i egzotyczne zwierzęta...

Skończyłem specjalizację psów i kotów. Jednak za chwilę lekarz w mieście takim jak Bydgoszcz będzie musiał wybrać, nastąpi podział zadań. Zupełnie inaczej leczy się bowiem zwierzęta egzotyczne, inaczej ssaki, gady czy płazy. W naszej klinice też zaczynamy się specjalizować, są lekarze, którzy zajmują się właśnie gadami czy płazami. Rehabilitacja to kolejna „działka” weterynarii, która intensywnie się rozwija. UTP w tym toku otworzył fizjoterapię zwierząt, co świadczy o zainteresowaniu tą dziedziną.

Nie tylko leczy Pan zwierzęta, ale również o nich naucza...

Nie ograniczam się tylko do lecznicy. Prowadzimy wraz z mgr Katarzyną Wierską oraz Uniwersytetem Technologiczno-Przyrodniczym projekt Uniwersytetu Dziecięcego. To inicjatywa pod patronatem marszałka województwa pod tytułem „Mój przyjaciel zwierzak”, który jest serią warsztatów dla dzieci.